Ölüm orucu 20 yıl sildi

Ölüm orucu 20 yıl sildi
Selma Askeri... Çanakkale Cezaevi’nde ölüm orucunda... Şimdi ‘yaşıyor’... Son 20 yılını, en iyi dostunu unutmasına, ölü abisine mektup yazmasına yaşamak denirse
BELMA AKÇURA İstanbul

Onlar yıllarca aynı koğuşu paylaştı, aynı tabaktan yemek yedi. Gökyüzünde aynı buluta bakıp, aynı yıldızı seçti.
Parmaklıklar arasında sıkışıp kalan umutları umutsuzluğa dönüşmesin diye, birinin sorunu diğerinin de sorunu oldu. Ta ki ölüm oruçlarına kadar...
Tekirdağ Kadınlar Koğuşu’nda kalan Semra Askeri ve Manisa E Tipi Kapalı Cezaevi’nde kalan Yasemin Karadağ arasındaki dostluk, açlık grevinin orta yerinde ‘hafıza kaybı’yla kırıldı. Karadağ, Çanakkale’de ölüm orucuna yatan Askeri’nin durumunu merak edip bir mektup yazdı; o şimdi nasıldı, ölüm orucunun kaçıncı günündeydi, yeni koğuş arkadaşları kimlerdi?..
Askeri’nin dostuna yanıtı ise, ölümden beterdi:
‘Sizi hatırlayamadım, beni nereden tanıyorsunuz?’

O hâlâ 1987’de ‘yaşıyor’ ‘Hayata Dönüş’ adı verilen operasyonunun ardından ölüm orucuna başlayan Askeri’ye 60’ıncı gününde müdahale edildiğinde hasar gören bedeni ve beyni artık tedaviye yanıt vermiyordu.
Bir süre sonra Tekirdağ Cezaevi’ne gönderilen Askeri, bugün yürüyor, konuşuyor ama, takvimler onun için hâlâ 1987’yi gösteriyor. On yıl önce Antep Cezaevi’nde yatan ve bugün hayatta olmayan ağabeyini cezaevinde sanarak, mektuplar yazıyor. Doktorlar, hayatının son 20 yılını ‘ölüm orucunda kaybeden’ Askeri’nin ancak genç kızlık ve çocukluk yıllarının ‘birazını’ hatırladığını söylüyor. Metebolizması ciddi biçimde yavaşlamış. Örgütünün ne olduğunu, açlık grevini bilmiyor. Bütün geçmişini silen ölüm orucundan geriye kalanları, Askeri’nin en yakın arkadaşına yazdığı mektubun ilk satırları bile açıkça gösteriyor:
"Merhaba Yasemin,
Sizi hatırlayamadım..."

Ölüm orucunda sakat kalanlar Ölüm oruçları bugün 192. gününde. Halen devam ediyor. Bu sürecin sonunda onlarca genç insan öldü ama yüzlercesi de sakat kaldı, kalıyor. İşte son eylemde sakat kalanlar: Semra Askeri, Barış Kaya, Ayşe Baştimur, Mustafa Karaağaç, Mehmet Zincir, Hatice Yazgan, Eylem Yeşilbaş, Serkan Aydoğan, Uğur Karademir, Celal Gezer, Deniz Yıldız, Mehmet Şahin, Atılcan Saday, Sinan Gül Cafer, Tayyar Bektaş, Mahmut Mete, Yılmaz Karakaş, Hasan Çepe, Erdal Doğan, Atilla Selçuk, Yaşar Demircan, Ramazan Çiçek, Burhan Gardaş.

İşte tanınmayan dosta mektupMerhaba Yasemin,
Sizi hatırlayamadım.
Beni nereden tanıyorsunuz bunu da bilmiyorum. Sizi tanımasam da merak içinde kalmanızı istemiyorum. Bu yüzden yazıyorum. Buraya nasıl geldiğimi, neden tutuklandığımı bilmiyorum. Neden bu kadar ağır hastalandığımı da bilmiyorum. Aslında size yazmamın nedeni, Kemal abimin arkadaşı olmanız. Bizimkiler öyle dedi..."
"Sağlığımı sormuşsunuz. Hiç kesilmeyen başağrıları, bel ağrısı, uyuşma ve unutkanlık. Doktor ‘Hafıza kaybı var’ dedi. Bu bilgileri not defterimden yazıyorum... Benim için hergün yeni bir gün. Bir önceki gün, sabah olduğunda siliniyor..."
"Yaşamım ilaçla geçiyor. Doktor ‘Unuttuğun yılları bir daha hatırlamayabilirsin, üzülme’ diyor..."
"Yazım için kusura bakmayın, kolum elim uyuştuğu için öyle. Bir de ben ‘87 yılındayız’ diyorum bana gülüyorlar. Burada adliler var. Ben üç yıl daha yatacakmışım, öyle diyorlar.
Sağlıcakla kalın.
Semra Askeri.."




YAŞAM