Kar gibi örttüm üstümü

Bazen durup düşünmek gerekir. Belki küçük bir inzivaya çekilmek ve kendini süzmek… 

“Kar gibi örttüm üstünü içinde tüm çiçekler

Birer birer titrediler

Uykusuzluğundan belli kafanda birikintiler

Teker teker döküldüler…” 

Bu sözler Bülent Ortaçgil’in dizelerinden, “Bu Su Hiç Durmaz” isimli eserinden… 

Bu sözler, duygularını bastıran, geçmişin ağırlığını taşıyan ve sonunda zihnindeki yüklerden arınmaya başlayan birinin iç dünyasını anlatıyor gibi görünüyor. 

Bastırılmış anılar, duygular veya düşünceler bir süre sonra kendini belli eder ve kaçınılmaz olarak açığa çıkar. Bu açığa çıkış çok önemlidir. Çünkü yaşanan deneyimler, kişiyi bir sonraki aşamaya hazırlamıştır ve alınması gereken kararlar, atılması gereken adımlar vardır. Aksiyon gereklidir. Diğer bir deyişle, dinlenip soluklanmak bir sonraki hareket için güç toplamak gereklidir. 

Hayatımızda bazen durup kenardan izleriz, köşeye çekilmek isteriz. Hiçbir şey yapmak istemediğiniz oldu mu? Benim oldu. Kafama en güzel düşünceler, aldığım en yerinde kararlar da bu bir şey yapmama hallerinden sonra geldi. Bir işle veya birçok işle ilgilenirken sadece günü kurtaracak kararlar alabiliyoruz, topu çeviriyoruz. Kaleye şut atmak ve gol demek ise strateji gerektiriyor. Bu strateji her zaman kritik kararlarla örülü bir düzen gerektirmiyor, bazen kafandaki düşünceleri sadeleştirmek ve asıl istediğinin ne olduğunun farkına varmakla kendini buluyor. 

Sadeleşip ne istediğini bulduğunda, “nasıl” sorusu önemli. “Ne” istediğini biliyorsun. “Nasıl” mümkün? O zaman insan beyni çözüm yolları üretmeye başlıyor. 

“Neden” sorusu kişiyi geçmişe sürüklerden, altında yatan sebebi ortaya çıkarırken, “ne” mevcudu ortaya koyuyor, “nasıl” ise ileriye yönelik çözümleri getirebiliyor. 

“Durmak yok, yola devam”, “Show must go on”; her zaman doğru mu? Bence değil. Tiyatroda bile perdeler olur ve perde aralarında kısa molalar verilir, ihtiyaçlar giderilir. Eğer hayat bir oyunsa ve bu tarz örnekler vereceksek, kendimize acımasız olmayalım. Oyunda da dinlenme var. 

Yeri geldiğinde üzerimize kar gibi yorganımızı çekip, düşünmek ve ardından da sebepleri, mevcut düzeni analiz edip aksiyona geçmek güzel bence. Hayat uzun bir yol, arada mola vermek ve dinlenmek lazım. Keyifli bir mola yeri seçmek ve tadını çıkarmak bizim elimizde. 

Peki, sen en son ne zaman durup düşündün?