PazarHuysuz Virjin varoluş mücadelesi veriyor

Huysuz Virjin varoluş mücadelesi veriyor

22.12.2007 - 00:00 | Son Güncellenme:

Seyfi Dursunoğlu'na getirilen sansür çocukları korumak için mi, yoksa farklılığı yasaklamak, bilinçaltını bastırmak, eleştiriyi susturmak için mi?

Huysuz Virjin varoluş mücadelesi veriyor

Ada Ekranda adı konmamış "üçüncü cins yasağı" can.dundar@e-kolay.net "Çocuklara kötü örnek oluyor"muş.Ortada bir yasal işlem ya da uyarı yok. Son dönem böyle oluyor ya; "mahalle baskısı", husumet havası, telefon teması ile insanlar gerilemeye zorlanıyor.O havanın neticesi, 40 yıllık Huysuz Virjin de çekildi ortalıktan... Daha doğrusu "Huysuz'un iki yüzü"nden kadın olanı çekildi.76 yaşına rağmen sahnede dimdik duran Seyfi Dursunoğlu, "Huysuz Virjin" yerine ekrana sürülen "Benimle Dans Eder misin?"i kadın kıyafetiyle sunamıyor bir süredir...Kendisine sorarsanız bir buçuk yıl önce çalıştığı kanalın yöneticisi gelip demiş ki:"RTÜK, senin 'Huysuz' olarak ekrana çıkmanı istemiyor."Hatta o sırada yarışmanın tanıtımları dönüyormuş, durdurmuşlar."Bundan böyle ekranda kadın kılığında erkek olmayacak" demişler.Bir başka program formatı düşünmüşler, onlar da sözlü uyarı almışlar.Dursunoğlu yılmamış:"Bende bu kafa, bu dil olduktan sonra kafamda peruk olmasa da olur" demiş ve "Seyfi Bey" olarak ekrana devam kararı almış.Bu yaştan sonra birilerinin kendisini şekillendirmesine tahammülü olmadığını söylüyor. Türbanlı kızların giyim özgürlüğü için uğraş verenlerin kendisine ekranları kapatmasına tepki gösteriyor."Şimdiye kadar yaşadığım gibi yaşamak istiyorum" diyor.Bugünlerde aynı şeyi söyleyen pek çokları gibi... Huysuz Virjin bir yıldır ekranda yok. RTÜK'ün ekranda "üçüncü cins" istemediği söyleniyor. Yasaklanınca önce siyah takım elbisesiyle ekranda gördük onu... Ama baktık; başında kısa kesim bir sarı peruk peydahlandı.Virjin'le bütünleşmiş o peruk, alttan alta "Huysuzluk" çıkarıyordu adeta... Zamanla takım elbisenin yerini rahat kıyafetler aldı. Buna Seyfi Dursunoğlu'nun Huysuz'u aratmayan sivri dili de eklenince fark, sadece kıyafette kaldı.Yine de şu bir gerçek ki, ortada resmi bir yasak olmadığı halde "Huysuz'u öldürdüler"."Kuşum Aydın" da kayboldu ekranlardan...Bülent Ersoy ekranda ama onun elinde devletten onaylı, kapı gibi "kadın" belgesi var. "Sarı Huysuz" Huysuz'a müdahale, son dönemdeki genel muhafazakarlaşma ve kapanma rüzgarına denk geldiği için hepten göze battı ve genel bir sansür operasyonunun parçası olarak görüldü.Nitekim Dursunoğlu da sadece televizyonda değil, gündelik yaşamda da rencide edici davranışların başladığını söylüyor."Ama pes etmeyeceğim. Yılbaşı gecesi Kanal D'de Huysuz Virjin olarak program yapacağım" diyor.Tek kanallı dönemde TRT, devletin vatandaşına yılbaşı armağanı olarak bir geceliğine dağıtma imkanı tanırdı ya...Yılboyu yasaklı olan "Orhan Baba"lar o gece ekrana çıkar, sıkı sıkıya örtülmüş bir dansöz uzaktan göbek atardı.Şimdinin "sözde çok kanallı" ekranında da kapatılma korkusuyla hizalanmaya çalışılan kanallar, zenne hediyeli yılbaşılar vaat ediyor izleyicilerine...Döndük mü başa? Yılbaşı ikramiyesi Huysuz "Televizyonda gördükleri yanlış, çocuklara kötü örnek oluyor" deniliyorsa herhalde önce ekranda her gün boy gösteren dili bozuk hükümet erkanını zapturapt altına almak gerekecektir. Onların yanında Dursunoğlu, sadece mazisi asırlara uzanan bir geleneğin temsilcisi değil, modern gösteri sanatının da bir ustasıdır.Dile kolay: 76 yaşında bir adam, 40 yaşındaki bir işveli kadını allayıp pullayıp onun sivri dili ve keskin zekası ile, içinde yer aldığı şov dünyası da dahil, önüne gelen herkesi iğneleyip kesif bir hazırcevaplılıkla yerden yere vuruyor.Bu, hiç de küçümsenmeyecek bir başarıdır kuşkusuz.Dünyanın her yerinde prim yapacak ve hayranlık uyandıracak bir başarı...Ona 76 yaşında bunu çok görüyorsak ve onun giderek cüretkarlaşan, pervasızlaşan eleştirilerine tahammül edemiyorsak, şu "çocuklara kötü örnek" olma bahanesinin ardına sığınmaktan vazgeçmeli ve belki de asıl kusurunun, yasakçıların bilinçaltındaki bastırılmış duyguları ortaya sermek ve iktidar sahiplerine söylenemeyen lafları uluorta deyivermek olduğunu itiraf etmeliyiz. Asıl kusuru: Bilinçaltımızı deşmek TARİHİN ZENNELERİ Zenneler kendilerine çok uzun süredir iktidar sofralarında bile yer bulmuştu. Tarih araştırmacısı Ergun Hiçyılmaz, Osmanlı'dan benzer sahneler aktarır:"Sultan Mehmet'in himayesindeki sünnet düğününde at meydanına kurulan kerevette 'Şopar', Hint dansına kuru tahta üzerinde başlamış ve atbaşının cümle esnafı ile halk yavaş yavaş çevreye toplanmıştı. Kılıç oyununda gövdesi çıplaktı ve öylesine hızlı dönüyordu ki, rüzgar öpmek istese başaramazdı. Al bürümcük, şeffaf şalvar döndükçe şişiyordu. Ardından körpeliğine ters düşen sesiyle şarkılara geçiyor ve bunu Rumeli Köçeği ile tamamlıyordu. Oynadığı tahta altın ve gümüş tarlası haline gelmiş, seyredenler büyülenmişti. Düğünün dört gününde de bıkmadan usanmadan oynamıştı. Saraya davet edildiğinde artık 'Şopar' ya da 'Çingene İbo' değil, 'İbo Şah'tı. Ocak ağalarının ısrarı ile o ünlü 'gemici oyunu'na çıktılar. Ayasofya hamamı önüne çakılan iki direkli sembolik gemide ibo, 'Ayşe reis' olmuş ve tüm zenneliğini ortaya koymuştu." (Ergun Hiçyılmaz, "Çengiler, Köçekler, Dönmeler, Lez'olar..." Cep Kitapları, 1990) Köçeklik Anadolu'da sadece yaygın bir adet değil, erkek çocukların özel olarak yönlendirildiği bir meslekti Sadece Saray'da mı?Anadolu'da da oldum bittim zenneler düğünlerin, sünnetlerin vazgeçilmezleri arasındaydı.Bu toprağın yetiştirdiği en büyük saz ve söz ustalarından Neşet Ertaş, kendi hayatını anlattığı destanında çocukluk yıllarını şöyle yazar:"Zalım kader devranını dönderdi / tuttu bizi İbikli'ye gönderdi / Babam saz çalarken bana zil verdi / oynadım meydanda köçek dediler."Köçek oynatmak sadece yaygın bir adet değil, yetenekli erkek çocukların pek erken yaşlarda yönlendirildikleri bir meslekti.Babadan oğla geçen, kuşaktan kuşağa aktarılan bir meslek...Öyle ki Neşet Ertaş'ın doğduğu topraklarda verdiği en son konserde izlerken, genç bir köçekle tanışmıştım. Anadolu'nun köçekleri Erdal Geyikçi bir süre ustasını köşeden izlemiş, onda belki kendi geleceğini düşlemiş, sonra da Ertaş'a danışmadan kendini sahneye atıp göbek atmaya başlamıştı.Anadolu, tıpkı 60 yıl önce Neşet Ertaş'ı izlediği gibi, tıpkı 600 yıl önce "Çingene İbo"yu izlediği gibi ilgiyle izlemiş ve olgunlukla alkışlamıştı "zennelerin sonuncusu"nu da...Sahne sanatına bir ömür vermiş Seyfi Dursunoğlu gibi bir sanatçıya yasak koyarken, "Toplum istemiyor, çocuklar zarar görüyor" diyenlerin biraz tarih, biraz toplum, biraz da sanat bilmeleri gerekmiyor mu? Bir süre izledi, sonra sahneye fırladı