Lolo Ferrari’nin MEMELERİ

Milliyet Sanat Dergisi, 15 Kasım sayısında hazırladığı “Bizde Kültür Ne Gezer" adlı dosyada memleket magazinini Lolo Ferrari’nin üçer kiloluk silikon memelerine benzetti: Ha patladı, ha patlayacak!


Her an, her yerde onlar! Milli çapkınlar, seksi sunucular, dizi oyuncuları, konu mankenleri, kabadayılar, hortumcu bankacılar, kredi batırma uzmanı işadamları, hacılara hocalara karışanlar, megaloman futbolcular, sosyete güzelleri, dedikodu yazarları, tek filmli yıldızlar, tek hitli popçular, anchorman’ler, anchorwoman’lar, ünlü bilmem kimler...

Milliyet Sanat Dergisi, 15 Kasım sayısında, bu isimlerle kuşatılmışlığımızı, pornografinin merhum yıldızı Lolo Ferrari’nin memelerine benzetti. Dosyada yer alan ilk yazıda Alin Taşçıyan “Nasıl adlandıracağımı bilemediğim için memleket magazini deyip geçeceğim bu korkunç ve iğrenç olgu, pornografinin merhum yıldızı, Lolo Ferrari’nin memelerine benzedi. Ferrari, silikonla büyütme operasyonlarını abartıp sonunda normal hilkatini garibeye dönüştürdü. Üçer kiloluk silikon memeleri hem yapay görünüşüyle iğrenme duygusu uyandırıyordu hem de bedeni bu ağırlığı taşıyamıyordu. O kanserojen madde sağlığını tehdit ediyordu. Üçer kiloluk memeleriyle pek seksi olduğu varsayılan pozlarını verirken yine silikonlu dudaklarıyla gülerken sırt ve bel ağrılarından kırılıyordu.
Lolo Ferrari, faniydi, ölüp gitti. Zararı bir tek kendine dokundu. Ya şu bıkıp da kurtulamadıklarımız?" diyor.

Sutyenimiz: Popüler kültür
Alin Taşçıyan, boğazımıza dayanan memelere bir de sutyen uydurulduğunu sözlerine ekliyor. Lolo Ferrari benzeri memelerimize uydurulan bu sutyenin adı: Popüler kültür. “Popüler deyince halka dair bir kavram olmasının arkasına sığınıyoruz... Oysa memleket magazini kitle kültürüne ‘ait’. Üç beş okumuşun, ailesi bilmemkimoğullarından gelmişin, yazar - çizer - oynarın destek ve himayesini almış olması memleket magazinini ‘kaldırtmaya’ yetmez. Memelere silikon yapılmamış olsa çoktan göbeğe kadar sarkmışlardı. O zaman popüler kültür sutyeninin balenlerinin ne kadar yetersiz destekler olduğu ortaya çıkacaktı."
Cehaletini, kabalığını, görgüsüzlüğünü, terbiyesizliğini, edepsizliğini, birer erdem gibi pazarlayanlar, sağdan soldan aparttıklarıyla söz yazıp beste yapan, şarkılarından çok dış görünümünü yorumlayan şarkıcılar, kendisini ve karşısındakileri belden aşağı bir mizahla yılışık yılışık güldüren, onları aşağılarken saçmalayarak küçük düşen, mankenlerin zengin işadamları bulabilmek için sıçrama tahtası olarak kullandıkları “talk showöcular... Alin Taşçıyan sözlerine şöyle devam ediyor: “Onlar güzel, zengin, güçlü, ‘popüler’. Çünkü herkes onları izler, dinler, okur, sever. "

Magazinin büyük kuşatması
Televİzyon tarafından kuşatıldığımızdan, dahası yaşamın hemen her köşesinin televizyonlaştırıldığından kimsenin kuşkusu kalmadı. Baudrillard’ın sözleriyle “teslim alınmış" durumdayız. Televizyonların eğlence programlarıyla kendimizden geçerken, ara sıra bu programların bizi nelerden yoksun bıraktığını, özgürlüklerimizin hangilerini elimizden almaya çalıştığını düşünmekte yarar görmeliyiz. Milliyetçi söylemin yükseldiği bu günlerde bu türden düşünce idmanlarına girişmenin önemli olduğu kanısındayım.

“Taponlaşan" Türkiye
GÜzel kağıtlara basılı dergiler baskı kalitelerine entelektüel kaliteyi yerleştiremez hale geliyorlar. “Taponlaşan" Türkiye’deki “reyting" kaygıları seviyenin iyice düşmesine karşı koyamamaktadır. Bu durumdan rahatsız olan gazeteciler yine de buna karşı çıkamamaktadır. Ekranlar ise mankenlerin sevgilileri, artistlerin çıplaklığı, polislerin siyasetle ve siyasi partilerle alakaları, “maçın yıldızı" seçimleriyle, ekran yüzeyindeki kamusal “olayölarıyla, “pop yıldızlarının" reklamlarıyla, “DVD, dijital TV" gibi tekniklerin belirlediği eğlence kültürüyle sınırlı kalmaktadır.