11.11.2024 - 07:03 | Son Güncellenme:
EFNAN ATMACA - Sahne tasarımı, dekor, kostüm son derece sade olarak tercih edilirken oyunda sözün değeri yüceltiliyor.
Usta yönetmen Donnellan “Shakespeare hepimizi anlatmıyor, tek tek her birimizi anlatıyor” yorumunu doğruluyor, Hamlet’in tüm kahramanlarını zamansızlığa ve mekânsızlığa taşıyarak yıllardır yaşadıklarından ders almayan insanın en sert, en etkileyici yönlerini seçerek gösteriyor. Bir kez daha şahit oluyoruz ki kendi varlığını sorgulayabilen tek canlı insan ve belki de bu yüzden, sırf var olduğunu kanıtlayabilmek için muhteşem şeyler yapabildiği gibi korkunç eylemler de gerçekleştirebiliyor. Yönetmen de Hamlet’in ikileminin de burada yattığını söylüyor ama doğrudan değil, gizemli bir şekilde. Oyunda da bu fikri öne çıkarıyor. “Hamlet”te bir başka dikkat çeken ise son dönem trend olan dijital kullanımını Donnellan’ın tercih etmemesi. Bu trende yönelmeyip sözün gücüne güç katma yoluna gitmesi. Tiyatronun metnin ve oyuncunun gücüyle güzel olduğunu göstermesi.