"Sabah uyanıp arabaya baktığımda..."

Emrah İslam, 2 yıl önce halk arasında 'Vosvos' olarak bilinen 1973 model Wolkswagen Bettle marka otomobili 15 bin lira karşılığında bir kişiden satın aldı. Emrah İslam, bir arkadaşının tamir atölyesinde otomobilin motoruna kadar bazı parçalarını zevkine göre orijinaliyle yenileyerek 10 bin lira masraf yaptı. 70'li yıllara beslediği ilgi nedeniyle o yılların havasını yaşayan İslam, gözü gibi baktığı aracıyla görenlere nostalji yaşatıyor. Vosvos'un çocukluk döneminden beri hayali olduğunu belirten Emrah İslam, "Vosvos bende zaten bir tutkuydu. Hep hayalimdi. Vosvos ile tanışmamız 2 sene önceye dayanıyor. Almadan önce çok tepki gördüm. 'Yolda kalırsın, eski araba, külüstür araba, o kadar paralar verilmez' diyenler oldu. Ama hayalimdi. Aldım Vosvos'u. Çok şükür sorunsuz biniyorum. Sıfır kilometre bir araba alsaydım bu kadar sevinmezdim. Arabalarımız gerçekten hisli araçlar. Kişiye özel araçlar. Bu aracı kullananlar bilirler. Arabalarımız gerçek ruha sahip. Sahibi ile arasında güçlü bir bağ vardır bu araçların. Kimseyi yarı yolda bırakmaz, vefalı arabalardır" dedi.

Aracı kullandığı zaman eski yıllara gitmiş gibi hissettiğini ifade eden İslam, "Mahalle arasından geçerken çocukların, insanların arabaya hoş bakması güzel bir duygu. Sabah uyanıp arabaya baktığımda, arabanın suratı zaten gülüyor gibi. Gülen bir surat sizi karşılıyor. Bu da insana pozitif bir enerji veriyor. İlk defa bir madde ile bir bağ kurdum. Arabaya bindiğinizde ilk çalıştığında o benzin ve eskiliğin kokusunu duymak büyük bir haz. Bilen ve kullanan insanlar bilir bunu. O atmosfer zaten sizi çok eskilere götürüyor. 'Acaba benden önce bu arabada kaç kişi neler yaşadı?' diyorsunuz. Belki çocuğunu hastaneye bu arabayla götürdü. Belki eşini doğuma bu arabayla götürdü. Yani çok güzel manevi duygular yaşıyorsunuz" diye konuştu.

Yakın zamanda gelen teklif sonucu aracını satmayı düşündüğünü alacak kişi ile anlaştıktan sonra dayanamayıp satmaktan vazgeçtiğini belirten Emrah İslam, "Geçenlerde aracıma iyi bir teklif geldi. Ben de o an gaflete kapılıp satmak istedim. Alacak olan insanlar şehir dışından geldi. Satışını yapmak için notere gitmek amacıyla arabaya bindik. Ben de hep içimden 'Bir şey olsa da satmasam' diyordum. Gönlüm de çok yok satmaya. Arabaya bindik çalıştıramadım. Bir daha denedim yine olmadı. Arkadaşları taksiyle gönderdim. Sorunu çözüp notere geleceğimi söyledim. Onlar uzaklaşınca denedim. Arabam çalıştı. Sonra ustamı aradım olanları anlattım. O da 'Araba satılmak istemiyor belki de' dedi. Ben de o gün karar verdim. 'Seni satmayacağım' dedim. İnşallah ileride çocuklarım, torunlarım olursa onlara miras bırakacağım. O yüzden ömrümün sonuna kadar bu araç benimle yaşlanacak."