50 bin lira bulunamazsa hayatı kararacak

Diyarbakırlı 23 yaşındaki Gamze’nin 3 yaşındayken sol bacağı şişti. 10 yıl sonra sağ bacağı da şişen Gamze’ye halk arasında fil hastalığı olarak bilinen lenf ödemi tanısı konuldu. Maddi imkansızlık nedeniyle tedavisini yarım bırakmak zorunda kalan Gamze için 50 bin lira bulunamazsa bir daha asla evden dışarı çıkamayacak.
Diyarbakırlı Gamze Kanik, 3 yaşındayken ailesiyle birlikte bir düğüne gitti. Burada sol bacağında ağrı hisseden Gamze’nin ailesi hastaneye başvurdu. Sol bacağı şişmeye başlayan Gamze’ye o dönemler tedavisi yapılamayan fil hastalığı teşhisi konuldu. Bir süre sol bacağındaki şişlikle hayatına devam eden Gamze, 10 yıl sonra ikinci şoku yaşadı. Hastalığın sağ bacağına da sıçradığı Gamze için aşılması zor günler başladı. İlk önce çok sevdiği okulu bırakmak zorunda kalan Gamze, gün geçtikçe yürüyemez duruma geldi. İnternette yaptığı araştırmalar sonucu fil hastalığı tedavisinde önemli başarılara imza atmış bir doktorla iletişime geçen Gamze, Samsun’a giderek bir süre burada tedavi olma şansı yakaladı. Tedavisi sırasında ayağındaki şişikler bir nebze olsun inen ve yürümeye başlayan Gamze, maddi imkansızlıklar nedeniyle tedavisini yarım bırakıp Diyarbakır’a döndü.
Tedaviye devam edemediği için bacakları tekrar şişen ve yürüyemez duruma gelen Gamze, psikolojik sorunlar yaşayarak kendini eve hapsetti. Ailesi dışında hiç kimsenin yüzünü görmesine izin vermeyen Gamze, ameliyat olması için gerekli olan 50 bin lira bulunamazsa bir daha asla evden çıkamayacak.

HASTALIĞI PSİKOLOJİSİNİ BOZDU, YÜZÜNÜ GİZLEYEREK KONUŞTU
Hastalığı ile ilgili İHA muhabirine konuşan Gamze Kanik, sol bacağının 3 yaşındayken şişmeye başladığını söyledi. Bir düğüne gittiği sırada hastalığının ortaya çıktığını aktaran Kanik, “Düğünden geldikten sonra bacağımda şişkinlik oldu. Babam beni hastaneye götürdü ama o zamanlar tedavisi yoktu. Ben yıllar boyunca hep bir bacağım şiş yaşadım. Ta ki 13-14 yaşımdan sonra sağ bacağıma vurana dek. Sağ bacağımda daha yüksek bir derecede şişkinlik oldu. Araştırmalarım sonucu, internetten doktoruma ulaştım. O zamanlar Samsun 19 Mayıs Üniversitesi’nde ameliyat oldum ve bacağım çok iyi durama geldi. Yürüyebildim, gezebildim. Maddi imkansızlıklar nedeni ile tedavim geri kaldı. Çünkü doktor 3 ameliyat yaptı, kendimi toparladıktan sonra geri kalan ameliyatımı da yapacaklarını söyledi. Ben maddi imkansızlıklardan dolayı gidemedim. En son 2,5 yıl önce doktorumun yanına gittim, bana her şeyin değiştiğini, ameliyat olabileceğimi söyledi. 50 bin lira istendi ameliyat olmam için. Ben de maddi imkansızlıklar nedeni ile gidemedim ve tedavim geride kaldı. Gittikçe benim bacağım şişiyor” dedi.

“YETKİLİLER UMUT VERDİ BENİ YARI YOLDA BIRAKTILAR”
Birkaç ay önce kaymakamlıktan bazı yetkililerin geldiğini ifade eden Kanik, “Tedavi masraflarımı karşılayacaklarını söylediler. Ben çok mutlu oldum bekledim, bu konuşmanın ardından ne maddi ne de manevi yanımda olmadılar. Ben çok umutlanmıştım, bana umut verdiler yarı yolda bıraktılar. Psikolojim allak bullak oldu, kendimi odaya kapatıp ağladım. Çoğu arkadaşlarımla görüşmedim” diye konuştu.

“PSİKOLOJİM BOZULDU, KİMSEYE YÜZÜMÜ GÖSTERMEK İSTEMİYORUM”
Psikolojisinin bozulması nedeniyle yüzünü göstermek istemediğini ifade eden Kanik, şunları söyledi:
“Yüzümü göstermek istemiyorum, ben bir genç kızım ve daha 23 yaşındayım. Şu anki psikolojimden dolayı beni anlamalarını bekliyorum. Ben liseye geçtikten sonra, hastalığım nedeniyle okulu bıraktım. Bacağım çok şişmeye başladı. Ben arkadaşlarım gibi yürüyemiyordum, korkuyordum yürüdükçe bacağım şişiyordu, bende hep kendimi kapattım. Okulumdan geri kaldım, hele ki konservatuvar bölümünü çok istiyordum. Kendimi çok geliştirmek istiyordum, ama bacağımdan dolayı hepsinden geri kaldım. Ameliyat olduktan sonra açıköğretimden devam ettim. İki senedir gidemiyorum, bacağım yüzümden. Artık ben iyileşmek istiyorum, yürümek istiyorum gezmek istiyorum, üniversiteye gitmek istiyorum. Bana yardım etsinler, Allah kimseye göstermesin ağrısı çok fazla ben ağrısına dayanamıyorum artık. Cumhurbaşkanımdan, Başbakanımdan yardım bekliyorum. İyileşmek istiyorum, yürümek istiyorum.”
(İHA)