Sevginin masum hali papatya

İyilik meleği Astrea, ne zaman bir kötülük görse ağlardı. Ama gün geldi insanların kötülüklerine dayanamaz oldu. Babası Zeus’a “Beni bu dünyadan uzaklaştır” diye yalvardı. Zeus da kızını mutlu olması için gökyüzüne gönderdi. İnsanoğlunu artık gökyüzünden izleyen Astrea, her gördüğü kötülüğe ağlamaya devam etti. Gözyaşları bu kez yeryüzüne döküldü. Astrea’nın gözyaşlarının düştüğü her yerde kötülüğe inat narin bir çiçek açtı, papatyaydı o çiçeğin adı...

‘Beyaz ve ince’

Astrea o kadar çok ağladı ki papatya, nisan ve mayıs aylarında insanlığa ‘iyi niyet’ mesajı vermek için kırları kapladı. Aynı zamanda sadeliğin, temizliğin, saflığın, zarafetin, mütevazılığın sembolü oldu. Üstelik dünyayı beyaz-sarı çiçekleriyle güzelliğe boyamak için bizden hiçbir şey istemedi... Yeter ki biz onun kırlarına zarar vermeyelim, betonlarla tabiatını yok etmeyelim... Bir halk çiçeği olan, her yerde karşımıza çıkan papatyanın tek istediği bir avuç toprak... Üstelik alternatif tıpta bitkisel tedavi amacıyla, kozmetikte ise saç ve cilt bakımı için kullanılıyor. Öte yandan en bilinen Türkçe tangonun “Papatya gibisin beyaz ve ince” şeklindeki sözlerinin de müzik tarihimizdeki yerini aldığını hatırlayalım...

Seviyor sevmiyor falı

Âşık olmuşsun birine... Ama âşık olduğun kişinin seni sevip sevmediğinden emin değilsin... “Beni seviyor mu sevmiyor mu?” sorusu aklını kurcalıyor... Cevabı öğrenebilmek için “Aşk kapıyı çalınca, akıl alır başını gider” misali papatya falına da başvurursun. Papatyanın yapraklarını sırasıyla “Seviyor sevmiyor” diyerek kopartırsın. Son koparttığın yaprak “Seviyor”a denk gelirse mutlu olursun, “O da beni seviyormuş demek ki” diye avunursun. Ama son koparttığın yaprak “Sevmiyor”a denk gelirse üzülürsün, “Seviyor”u bulma hayaliyle devam edersin papatya falına...