Uruguaylı engelli gazeteci

Nicolas Felcon, tekerlekli sandalyeli bir gazeteci. Londra Paralimpik Oyunları’ndan sonra yazdıklarını aynen alıyoruz:

Ben Uruguay’ da spor muhabiriyim. Doğum itibari ile cerebral palsiyim. Şu anda 25 yaşındayım ve üç yaşından beri spora bir tutkunluğum var. O zamandan beri gazeteci olmak istediğimi de biliyordum.
İlk ve orta dereceli okullarımı, ülkemin devlet okullarında, engelsiz çocuk ve gençlerle birlikte, okuyup yazamadığım için, arkadaşlarımın yardımları ile bitirdim.
Lise sonrası ise üniversite eğitimimi 2009 yılında, Uruguay’da Sosyal İletişim Okulu, Sosyal İletişim Bölümü’ nde tamamladım.
Bugün Circulo de Periodistas Deportivos del Uruguay sayesinde Londra’da bulunarak hem iletişimci hem de engelli bir kimse olarak, harika deneyim yaşıyorum ki; paralimpik oyunlar sadece sporcular için değil, aynı zamanda bizler için de, hayata ve dünyaya katılımımızı ve entegrasyonumuzu sağlamaktadır.

Altyapı mükemmel
Burada bulunmam, AIPS’in, Canelones hükümetinin ve Uruguay Turizm ve Spor Bakanı’nın katkıları ile olanaklı olabilmiştir. Buraya geldiğimden beridir Londra benim için sürpriz olmuştur. Tüm altyapıları, bu büyüklükteki bir etkinliği düzenlemek için yeterli zaten. Tüm Britanya halkı zaten erişilebilinirlik ile yaşıyorlar.
Her sokak blokunun ortasında, görme engelli kişiler tarafından ayırt edilebilinir doku değişikliği, tüm sokaklarda kolay hareket kabiliyetine uygunluk ve tekerlekli sandalye rampaları var. Mağazalar çoğunlukla kolay erişime uygun ve toplu taşıma araçlarında tekerlekli sandalye için tam güvenlik sağlayan üniteler var.
Olimpiyat parkında her şey büyütülmüş. Açık alanlarda adım atılacak bir merdiven bile yok, alanlarda birden çok asansör var, rampalar ve büyük alanlar seyircilerin konforu için açıkça belirtilmiş.
Darısı bizim ülkemizin başına!