Nabucco doğalgaz boru hattı, etrafındaki hatlardan beslenen küresel bir doğalgaz zinciri olmayı hedefliyor.
Bu ana damar, Avusturya’da Baumgerten, Rusya’da Novorossisk, Türkiye’de ise Ceyhan limanına ulaşacak.
Size günün değil, 2014’ten sonraki yılların senaryosundan söz ettiğimin farkındayım.
Yürüyen bir proje
Nabucco, Türkiye’siz olamayacak bir proje. 8 milyar euro’luk Nabucco projesine 250 milyon euro hibe veren AB, yeni enerji oyununu 3G formülü üzerine oturtuyor: güvenli kaynak, güvenli güzergâh, güvenli fiyat!
Nabucco bugünkü haliyle bile yürüyen bir proje. Nabucco’nun çıkış noktası olarak kabul edilen Bakü-Tiflis-Erzurum boru hattı faaliyette. Mısır’dan gelecek Arap hattı projesi masada duruyor. Üçüncü olasılık ise Yunanistan-Türkiye (İtalya’ya uzanacak) ITGI doğalgaz boru hattı.
Rusya Başbakanı Vladimir Putin’in 6 Ağustos’ta Ankara’ya gelirken çantasında Güney Akım ve Nabucco’dan daha büyük bir paket çıkabilir?Nükleer santral!
İran ve Rusya bekliyor
Kaynak ülke olmaları konusunda ABD’nin ikna edici roller üstlendiği Irak ve Türkmenistan’ın projeye “dahil“ olmasıyla, Nabucco’ya netlik ayarı yapılıyor.
Aksi halde Nabucco dediğimiz proje, Azerbaycan’ın kaynaklarıyla sınırlı, dev yatırımdı!
Başbakan Tayyip Erdoğan’ın Nabucco’ya Katar’ın da katılacağını açıklaması, kaynak ülke profilini yükseltiyor.
Projenin siyasi rotası gereği kilit iki ülke ise İran ve Rusya. Her iki ülke için de gelinen noktada kimse “olmaz“ demiyor.
Başbakan Nuri el Maliki’nin Ankara’da sergilediği siyasi irade ise, ülkede oluşturulmaya çalışılan yatırım iklimiyle anlam kazanacak. Çünkü Kerkük’te bombalar patlarken doğalgaz yatırımı uzak bir hayal olacak.
En esnek hat
Avrupa ve Avrasya’nın kavşağındaki “en derin boru hattı“ Nabucco’nun, tedarikçi ülkenin doğalgazını, alıcı ülkeye pompalayan “katı bir hat“ olmadığı biliniyor.
Nabucco en esnek ticaret imkânı veren bir zincir. Her boğumu yeni katılımlara açık. Nabucco kapasitesinin yüzde 50’si, “hükümetler arası anlaşmaya“ taraf olan; Türkiye, Bulgaristan, Romanya, Macaristan, Avusturya ve Almanya’nın içinde olduğu “alıcı“ konumundaki 6 paydaş ülkenin kuracağı yerel Nabucco şirketleri tarafından işletilecek. Diğer yüzde 50’si piyasaya açık olacak. Şimdiden bu kapasite için 16 firma ile görüşme yapılmaya başlandı, aralarında Türk konsorsiyumları da bulunuyor.
Amerikan yardımı
Avrupa Komisyonu Başkanı Jose Manuel Barroso’nun da dünkü konuşmasında değindiği gibi, Nabucco projesi, öyle zaman oldu ki, taraflara “Buraya kadarmış“ dedirtti.
Projenin 5-10 yıl sonra alacağı şekle ilişkin bir fikir verelim:
10 Ekim 2002 gecesi Viyana’da, Verdi’nin Babil’i konu olan (Bugünkü Irak topraklarında) “Nabucco Operası“ izlendikten sonra; Avusturya, Türkiye, Romanya ve Bulgaristan arasında gaz anlaşması imzalandı.
O gün, projeye “Nabucco“ adı kondu!
O gün, Irak’ı henüz boynuna Amerikan urganı geçmemiş Saddam Hüseyin yönetiyordu. Irak işgal edilmemişti.
Bugün Irak, Amerika’nın kolunda Nabucco sahnesine çıkıyor. Fonda Verdi’nin bir parçası da çalmıyor.