Birinci Dünya Savaşı’nda 16 milyon kişi öldü. Tarihin en kanlı çatışması olan İkinci Dünya Savaşı’nda ise ölü sayısının 62 ile 78 milyon arasında olduğu tahmin ediliyor.
ABD, 1947’de harabeye dönen Avrupa’nın belini düzeltmesini sağlamak için yardım akıtmaya başladı.
Her iki savaşın da sorumlusu olan Almanya da daha sonra Marshall Planı olarak bilinen bu programından cömertçe faydalananlar arasındaydı.
Almanya 1955’te NATO üyeliğine kabul edildi.
1957’de, bugünkü Avrupa Birliği’nin ilk aşaması olan Avrupa Ekonomik Topluluğu’nun kurucuları arasındaydı.
Almanya Avrupa’ya tarihinin en büyük iki yıkımından sonra kucak açılırken Hitler’le savaşan liderlerin çoğu hayatta, bazıları iktidardaydı.
Açmayabilirlerdi. Almanya’nın bütün fabrikalarını söküp halkını esir gibi kullanabilirlerdi. Alman subaylarını teker teker savaş suçlusu olarak yargılayıp asabilirlerdi. Almanya’dan istedikleri gibi intikam alabilirlerdi.
Ama kılavuzları karga değildi. Büyük ve uzun vadeli düşündüler ve doğru yolu seçtiler. Sonuçta kıta Avrupa’sı, tarihinde ilk defa bir barış adası haline geldi ve dünyanın en müreffeh bölgesi oldu.
PKK’lılar dağdan inip teslim olurken bizim de buna benzer bir olgunluk göstermemiz, büyük ve uzun vadeli düşünmemiz gerekir.
Geriye değil ileriye, küçük değil büyük resme bakmalıyız.
Ölenler geri gelmeyecek. Önemli olan, geleceği bir daha terörde hiç kimsenin ölmeyeceği şekilde kurmaktır.
Yeis, hiddet ve intikam duygularıyla hareket etmek yanlıştır. Çünkü daha çok yeis, hiddet ve intikam duygusu yaratmaktan başka işe yaramaz.
Savaş devam ederse değil, barış gelirse boşuna ölmemiş olacak Güneydoğu’da şehit olanlar.
Diyarbakır’da gösteriler oldu, PKK’lılar ülkeye üniformalarıyla girdiler, “Sayın Öcalan” dediler diye ülkeye barış getirecek olan bu girişimi baltalamak akılsızlıkların en büyüğü olur.
Biraz geniş ve sabırlı olmalıyız. Birkaç ay sonra gelecek olan PKK’lılar haber bile olmayacak.
Deniz Baykal ve Devlet Bahçeli’ye kulak asmayın. Eğer İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra onlar gibi düşünenler iktidarda olsaydı Avrupa’da savaş hiçbir zaman sona ermezdi.
Onlar ve onlar gibi düşünenlerin eleştirileri vardır ama çözümleri yoktur.
Onların derdi, eğer olacaksa, bu işi çözmenin siyasi getirisini Erdoğan’a yedirtmemektir.
Böyle küçük hesaplarla büyük sorunlar çözülemez.
Çözüm yoksa ölüm vardır.
Her hayatı kucaklamayan ölümü çağırıyor.
Barışa her karşı çıkan savaşı destekliyor.
Bizim sahip olduğumuz özgürlükleri başkalarına layık görmeyenler ırkçıdır.
Biri bir gün bu savaşa dur diyecek ve durduracak.
Bu biz olalım.