Büyük Türk akılsızlıkları: Mayın

Kendisi düşünmeye muktedir olmayan ülkeler için başka ülkelerin düşünceleri vardır.
Biz, ne yazık ki, çoğu zaman, kendi kafasını kullanamayan bir ülkeyiz. Kafamız olmadığı için değil. Kafamızı kullanacak disipline, entelektüel dürüstlüğe, örgütlenmeye ve amaç birliğe sahip olmadığımız için.
Bu nedenle sürükleyici ülkelerden değiliz. Sürüklenenlerdeniz.
Ilısu Barajı projesini, AWACS uçaklarının alımını falan incelerseniz bunların yabancı devletlerin ve şirketlerin dürtmesiyle tezgâhlandığını görürsünüz. Bunlar gibi çok işler var.
Suriye hududundaki bölgenin mayınsızlaştırılması konusunda hükümetin sunduğu model de yabancı etkisi kokmaktadır.
Başbakan’ın Meclis’e sunduğu yasa tasarısı bölgeyi para talep etmeden mayından temizleyecek şirkete tarım amaçlı kullanılmak üzere 44 yıl kiralama yolu açıyor.
Bunun en iyi yol olduğunu kanıtlamak için birçok neden sayıldı. Parasını kendimiz ödersek milyarlarca doları gözden çıkarmamız gerekir, dendi, örneğin. Hem bu hem de diğer nedenler birer mazeretten ibarettir.

Temizleme ayrı, tarım ayrı
Yeryüzünde hükümetin yapmaya çalıştığı gibi trampa yoluyla mayından temizlenen bölge yoktur.
Mayından temizleme işi ayrıdır, tarım ayrıdır. Bu iki işi birlikte yapan hiçbir şirket yoktur.
Mayın temizleme şirketleri yapı itibarıyla küçüktür ve bu kadar büyük araziyi bedava temizleme gücüne sahip değildir.
İş mayından temizleme ihalesi gibi görünüyor. Ama gerçekte tarım arazisi ihalesidir. Mayın işin kılıfıdır. İhaleye mayın şirketleri girmeyecek. Yanlarında taşeron olarak mayın temizleme şirketleri bulunan dev gıda veya tarım şirketleri girecek.
Ya da yabancı devletler.
Dünya gıda bolluğundan kıtlığına yol almaktadır.
Çin, Güney Kore, Suudi Arabistan, gibi dolar birikimine sahip devletler nüfuslarını doyurmayı sağlama bağlamak için, başka devletlerin topraklarında dev tarım arazileri kiraladı ve kiralamaya devam ediyor. Bu, dünyada yeni görünen bir fenomendir.

Afrika modeli!
Birleşmiş Milletler’in yaptığı araştırmaya göre, Afrika ülkeleri yabancı devletlere ve şirketlere müphem vaatler karşılığında milyonlarca dönümlük arazi kiraladı. Etiyopya, Gana, Mali, Madagaskar, Pakistan ve Sudan gibi yoksul ülkelerde paralı devletler ve şirketler 50-99 yılığına milyonlarca hektarlık arazi kiraladı.
Afrika, Latin Amerika ve Asya ülkelerinde yabancı devletlerin kiraladığı arazilerin 15 milyon hektarı bulduğu söyleniyor. Bu alan İtalya’nın yarısından büyüktür.
Buralarda üretilen gıdanın tamamı veya tamamına yakın bir bölümü kiralayanın ülkesine ihraç edilecek.
Hükümetin öngördüğü model gerçekleşirse Türkiye bu sistemin içine çekilecek.
Doğru yol, başkasının değil, kendi kafanızı kullandığınız zaman bulduğunuz yol, parasını verip araziyi mayınlardan temizlemektir. Sonra araziler kiralanır veya daha iyisi kurulacak kooperatifler aracılığıyla bölge halkına tahsis edilir.
Bu karmaşık konuda yalpalanmasının nedeni Ulusal Mayın Ajansı’nın kurulmamış olmasıdır. Böyle bir ajansa sahip olsaydık önümüze en iyi seçenekler konabilirdi. Ama Ankara bu konuda 1990’lardan beri bu konuda iş değil, laf üretiyor.
Sonunda, aramaya aramaya en kötü yol bulundu.
—-
Bu konuda yaptığım kapsamlı bir araştırmayı yarından itibaren köşemde bulacaksınız.