“İn-Out” durumları

Out: Sahnede biri varken kahkahalı, gürültülü, “Ne kadar da eğleniyoruz” tadında takılmak.
In: Müzik dinlemek için mekana gitmek, sessiz ve konsantre şekilde konser izlemek. Daha sonra coşmak.

Out: Beyoğlu taraflarında kırmızı lambalı şeytan taçlarından alıp takmak. O kitsch eskidi.
In: Beyoğlu taraflarında plastik çiçekli taçlardan alıp takmak. Yeni kitsch bu.

Out: Asmalımescit ve Şişhane’de mekan açmak.
In: Karaköy taraflarında bar ya da kulüp olacak yer aramak.

Out: Beyoğlu’nda küçük, dar, havasız indie kulüplerde sahneye çıkmak.
In: Tamirane’de konser vermek (Ortamın ne kadar güzel olabileceğini bize hafta sonu Demonation festivali gösterdi).

Out: İndie ve alternatif gruplar kurmak.
In: Galeri açmak.

Out: Düğünlerde Serdar Ortaç’la coşmak.
In: Düğünlerde Tarkan’la coşmak.

Out: Birbirinin aynı, işi iyice otomasyona döken, lezzetsiz mezeleriyle kaliteyi düşüren Beyoğlu meyhaneleri.
In: Her daim güzel et ve leziz mezelerini eksik etmeyen Beyoğlu’nun ocakbaşıları.

Out: Korsan yüzünden albüm satamamaktan şikayet edip sızlanmak.
In: Dijital devrime inanmak.

Out: Kışı beklemek, yağmurda hislenmek, kapalı havalarda “cool” hissetmek ve bunlardan bahsetmek.
In: Yazı özlemek. Üşümek.

Out: Votkalı “şat”lar matlar.
In: Cin tonik.

Out: Asmalımescit’te bir mekanın kapısının önünde elinde bira ve sigarayla hafif üşüyerek takılmak.
In: Asmalımescit’te bir mekanın kapısının önünde elinde bakkaldan alınmış birayla hafif üşüyerek takılmak.

Out: Eurovision’a Hande Yener gitsin!
In: Eurovision’a Atiye gitsin!

Out: En “in” en “indie” yerlerde en “cool” dans müziklerini çalarak DJ’lik yapmak.
In: En “in” ve en “indie” yerlerde her türden bakkal şarkılar çalarak DJ’lik yapmak.

Out: İstanbul Boğazı.
In: Recep Tayyip Erdoğan Boğazı.



İTİRAF EDİYORUM
-Cumhurbaşkanı ya da Başbakan ile sadece müzik ve şarkılar üzerine bir röportaj yapmak isterdim. Obama’nın her Rolling Stone röportajında aklımdan aynı şey geçiyor.
-Kelebek yazarı Tuna Kiremitçi’ye bir yanıt yazacaktım ama vazgeçtim. Ben zaten söyleyeceğim her şeyi “Türkiye’de müzik yayıncılığı neden bitti?” başlıklı yazımda anlatmışım. Ötesinde diyeceğim yok.
-İsmail YK’nın “Facebook’a sansüre hayır” kampanyasının sözcüsü olması gerektiğini düşünüyorum.
-Belediyelerin kaldırım yavşaklığından çok sıkıldım.
- Milli Eğitim Bakanlığı’nın anaokulu ve ilkoğretimin ilk beş yılındaki müzik eğitimini dünyaca ünlü klasik müzik sanatçılarımıza (Güher ve Süher Pekinel) emanet etmesini sevinçle karşıladım.



CUMARTESİ ALBÜMÜ
“Postcards From a Young Man” / Manic Street Preachers
Basçı Nicky Wire’ın bu albüm için “heavy metal’in Motown’ı” demesi boşuna değil. Manic Street Preachers her zaman gitarları ve davulu sert ve vurucu olmak için kullandı ama öyle melodik şarkılar yaptılar ki imajları farklı oldu. Kapakta aktör Tim Roth var. Bradfield’ın gençlik ikonu imiş meğer. Aktör olmayı düşünmüş, sonra şartlar onu müzisyen yapmış. Albümün adına referansla “Bizi gençliğimize götüren bir imge o” diyorlar. Bu albümde hemen dikkatinizi çekecek “I Think I’ve Found It”, “(It’s Not War) Just The End Of Love”, “Postcards From A Young Man”, “Golden Platitudes” gibi şarkılar var. Sabah enerjisi niyetine...


Twitter’a sorduk
“Uyumadan önce dinlediğiniz 10 şarkı”
1. “Go Slowly” - Radiohead
2. “Asleep” - Morrissey
3. “Art Teacher” - Rufus Wainwright
4. “Elephant Gun” - Beirut
5. “The Love of God” - Steve Vai
6. “Benedictus” - Simon and Garfunkel
7. “Don’t Cry” - Guns N’ Roses
8. “The End” - Doors
9. “I Belong to You” - Muse
10. “Lady Fantasy” - Camel