Galatasaray'ı şampiyon yapan en önemli etmen herkesin söylediği gibi takımın yüreğiydi. Yüreklendiler, birbirlerini yüreklendirdiler. İnandılar. Başardılar. Allah'ın adaletini ise biz bilemeyiz. Gençliğimin önemli bir bölümü sporla geçti. Bireysel sporlar da yaptım, takım sporları da. Uzun yıllar basketbol oynadım. Üstelik şampiyonluk da gördüm. Bir takımı ne şampiyon yapar, derseniz hepsinin başında oyuncuların yüreği gelir. İnanacaksınız, isteyeceksiniz. Ter dökeceksiniz! Kaybettiğinizde yüzünüz asılacak, uykunuz kaçacak, hatta kiminde ağlayacaksınız. Kazandığınızda da sevinçten uçacaksınız. O da hakkınız. Tüm spor müsabakaları oyuncuyla kazanılır. Taraftarla değil. Taraftar olsa olsa takımın yüreklendirilmesini sağlar. Tezahürat yapar, cesaret verir. Galatasaray'ın oyuncuları yüreğe sahipti, ama taraftarı şampiyonluğa inanmadı. Bu da doğru. Kime sorsanız, Fenerbahçe'yi favori gösteriyordu. Cimbomlu futbolcular Ali Sami Yen tribünlerinden gelen cılız sedayla canla başla oynadılar. Oysa aynı zamanda Fener'in koca stadı dolup taşıyordu.Birçok takım gibi Galatasaray'da da çok sayıda yabancı futbolcu var. Ama onların farkı şampiyonluğa susamış olmaları. Onlar da o hedefe kilitlenmiş, yüreklerini koymuşlar. Mondragon'un, Song'un şampiyonluk sonrası sevinçlerinden bu izlenebiliyor. Nihayet, unutmayalım Tomas Galatasaray'da kendini buldu. Galatasaray'ın şampiyonluğundaki Gerets faktörü küçümsenmemeli. Gerets sadece doğru taktikleri oynatmakla kalmadı, gençlere fırsat tanıdı, yönetimle arasında sorun çıkarmadı ve maddi olanaksızlıklara sabır gösterdi. Kuşkusuz risk aldığı, hatta zaman zaman bazı oyuncularda hatalı olarak ısrar ettiği oldu. Ancak takıma yüreği veren komutan Gerets'di. Takıma yürek veren kaptan da Hakan Şükür'dü. Herkese ağabeylik yaptı... Nihayet bir başka etmeni daha koyalım. Fenerbahçe'de yabancılar kendilerini ayrı bir kulvarda görürken, Galatasaray'dakiler aynı kefede gördü. Dolayısıyla, kopmadılar, ayrışmadılar ve takım ruhu oluştu. Şampiyonluk yürek ister Gelelim Galatasaray'ın yönetimine. İşte orası hayli karışık. Daha iki ay önce ciddi bir muhalefet oluşmuş ve genel kurul yapılmıştı. Üstelik taraftarın protesto ettiği yönetim yeniden işbaşına gelmiş. Galatasaray yönteminde birlik yok. Para yok. Olanaklar sınırlı. Yani hani kredi borcunuz çok olur da, tüm yatırımlar tamamlanmış olur. Öyle de değil. Bu şampiyonluk böylesi berbat bir konjonktürde kotarıldı. O bakımdan da ayrıcalıklı!!Şimdi iş miras satışı olan projelerle nakit yaratmaya kalıyor. Sözde Riva, Seyrantepe, ya da Ali Sami Yen gibi projelerle mali durum düzeltilecek. İyi de bu işler çabuk yapılmazsa, yararı da olmaz. Unutmayalım. Yürek önemlidir, ama en kötü futbolcuları ne kadar yüreklendirseniz, fayda etmez. Nihayet, bu yıl için yeni transferler, gelecek yıl için de yeni stat gerek... Üstelik Şampiyonlar Ligi'nde boy gösterilmesi gerekiyor.Cimbomlu futbolcular! Dişinizle tırnağınızla aldığınız kupa ananızın ak sütü gibi helaldir. Kutlarız. Darısı Şampiyonlar Ligi'ne... hgunes@milliyet.com.tr Para yetmiyor...
