Değerli dostlarım, askerlik görevimi yaptığım yıllar, sınır karakollarında Hudut Tekmili okunurken milli duygularım katbekat artar, gözyaşlarımı tutamazdım. Aynı duyguları, yıllar sonra bir ziyarete gittiğimde, İzmir Motosikletli Polis Yunuslar’ın göreve çıkışları sırasındaki uygulamalarında yaşadım. Motosikletli Polis Timleri yani Yunuslar, her göreve çıkışlarında, karargâhlarından ayrılmadan önce askeri disiplin ve düzen içinde hareket ediyor. İşte bu uygulama, Yunuslar’ın görev başı seremonisidir. Görev öncesi karargâhları sahasında, amirlerinin önünde sıralanmış olan ikişerli timler; motosikletlerinin başında bekler, ardından amirin emri ve komutları başlar:
- YUNUSLAR... Dikkat!; Rahat... Hazırol!
- Komut (1) Kask AL... Kask TAK
- Komut (2) Öncüler (sürücü polis) Motor bin!
- Komut (3) Artçılar (sürücü arkası-polis) Motor bin!
- Komut (4) Artçı, elini yumruk şeklinde havaya kaldırdığında, motorcu kontağı açar.
- Komut (5) Artçı, yumruğunu aşağı indirdiğinde, sürücü motoru çalıştırır.
- Komut (6) Kol ile verilen istikamet doğrultusunda göreve çıkılıyor.
İşte o anlardır ki, herkesin milli duyguları kabarıyor; seyredenlerin de gözleri doluyor, yaşarıyor...
Eylemi önlemişlerdi
Yunuslar, geçen yıllarda olası bir kanlı eylemi önledi İzmir’de. 14 kilo civarında bir patlayıcı ve üzerindeki tabancayla bu cenneti kana bulamaya gelen canileri kıskıvrak yakaladılar. Yunuslarımızı ve işbirliği yapan ekipleri kutlamış, bağrımıza basmıştık.
İzmir’deki kuruluş tarihi 1995 olan kahraman Yunusların amirleri, Efsane Yunus, örnek insan, mert polis ve gerçek bir dost olan Adil Temizer’di... Kendisini mesleğine adayan Temizer’in, en yakın dostu (ailesi ve arkadaşları hariç) sanki motosikletiydi. Ne var ki, onu görevinin başında, motosikletinin üzerinde kaybettik... Şehitlik mertebesine erişti bu dost ve örnek insan. Ancak bizlere emanet ettiği yeni görev alan Yunusların, şimdi acımızı azaltıyor, teslim aldığı görevi hakkıyla yürütüyor olması sevindirici. Zira, mesleki terfi imtihanlarının sürdüğü günlerde hak ettikleri görevi alacaklardır. Çünkü bu kutsal duygu; Yunusların yakınlarına ve dostlarına olan bağlılığını ve nice hizmetlerinin güzelliklerini ifade ediyor.
Bu günlere gelindiğinde sanki daha çok yaşıyorum onu ve onun gibileri...
