Dünya Emekliler Günü, 28 Haziran - 4 Temmuz tarihleri arası tüm ülkelerde kutlanıyor.
Emeklilerin gelirlerinin giderek azalması, değişmeyen ülke gündemidir.
Emekli olduktan sonra çalışan o kadar çok insanımız var ki...
Gelişmiş ülkelerde emekli olan kişilerin tekrar çalışmak istemesi, zorunluluktan, geçim sıkıntısından değil, manevi bir ihtiyaçtan olabilir ancak.
Güzel ülkemin güzel insanları, emekli olduktan sonra da çalışmak zorunda olduğunu hisseder ve çalışır.
Üstelik bu grupa giren emekli çalışanların, kayıtdışı ve geçici olarak istihdam edildiklerini biliyoruz.
Oysa Türkiye’deki emekliler de Avrupalı emekliler gibi, iş hayatı sonrası başlayan yeni hayatlarında gezip tozmak, eğlenmek, huzur içinde yaşamak ister.
***
Emeklilerimiz, emeklilik sürecinde sosyal ve psikolojik etkinliklere katılarak kendilerini motive etmenin çabası içindedir.
Yaşlılıkta aktivite eksikliği, bazı olumsuzluklara yol açar.
Bunun bilincinde olan emekliler, yoğun şekilde sağlık sorunları da yaşamaktadır.
Çalışırken iş stresiyle yoğrulan insanlarımız, emekli olduklarında da yapacak bir şeyler arayışı içine girer.
Bulamayınca, yine stres ve huzursuzluk yaşamaya başlar.
***
Tüm bunları neden yazdım?
Türkiye’deki emekliler, Emekliler Haftası’nda bile hatırlanmıyor maalesef.
Birkaç tatlı söz içeren demeçlerden başka bir şey göremiyoruz.
Oysa Türk insanı, huzurlu bir emekliliği gerçekten hak ediyor.
Tüm emeklilerimizin Emekliler Haftası’nı kutluyorum.
En büyük dileğim, emeklilerin hak ettikleri gelir düzeyine ulaşması, ay sonunu nasıl getireceğinin hesabını değil, Avrupalı emekliler gibi turistik gezi planları yapması, yapabilmesidir.
