Türkiye, ABD ile AB ile komşuları ile Mısır’la, BAE ile İsrail ile Ermenistan ile problemli. Başta ABD olma üzere onlarca ülkenin her biri haksız da, yalnız biz mi haklıyız?
Komşularımız-dan Yunanistan ile aramızda yığınla sorun var. Örneğin; aramızda kronikleşen Kıbrıs sorununu, BM Genel Sekreterinin gözetiminde yıllarca müzakere ettik ve sonunda bir metin üzerinde anlaştık.
Anlaşma metni KKTC’deki halk oylamasında kabul edilmesine karşılık, Güney Kıbrıs’taki halk oylamasında kabul edilmedi. Peki, oyunbozan kim; sorun kimde?
ABD ile sözde stratejik müttefikiz; NATO’da da ABD ve diğer üye ülkelerle düşmana karşı aynı safta savaşmak için kader birliği yaptığımız bu ülkeler bize, düşmanların yapmadığını, yapamadığını yapıyor.
ABD’ye bakın; sekiz ülke ile birlikte ortaklaşa yürüttüğümüz ve 800 milyon dolar vererek ortak olduğumuz F-35 savaş uçaklarını Türkiye’ye vermeme kararı alıyor.
Aynı ABD, Türkiye’nin içişleri ve adalet bakanları hakkında yaptırım kararı alıyor. O bakanları atayan Sayın Erdoğan olduğuna göre; ‘kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla!’ diyerek, gerçekte Sayın Erdoğan’a gözdağı verilmek isteniyor.
Ülkemizde yapılan tüm darbelerin arkasında başta ABD ve bu ülkeler var. FETÖ’ nü içimizde Truva atı misali konuşlandıran ve biteviye darbelere sevk eden de yine ABD ve müttefiki olduğumuz bu ülkelerdir.
Bu ülkelerle sözde dost ve müttefiklik kurduğumuz günden beri, bir türlü eşit seviyede olamadık. Bize hep tepeden baktılar, bizi sürekli küçümsediler. Amerika da, İngiltere de, Almanya da, Fransa da bize hep aynı gözle baktı; onlar amir, biz ise memur olacaktık!
Türkiye’yi içeriden ve dışarıdan kuşatmaya çalışan terör örgütlerini besleyen, bunlara her türlü silah-mühimmat ve lojistiği sağlayan, kaçak teröristlere kucak açan ve üzerimize salan bu ülkeler mi haklı?
ABD, gözümüzün içine baka baka Terör örgütlerini silahlandırıp üzerimize salıyor. Terörist başı FETÖ’yü ve avanelerini ülkesinde barındırıp bize vermezken, bizdeki papazı almak için tehdit üzerine tehditler savuruyor.
Türkiye’nin temel felsefesi, sorunları görüşmelerle halletmek iken, muhataplarımızda bu iyi niyeti göremiyoruz.
Belli ki, zorla güzellik bir yere kadar…
Siyasi iktidar onca risklere rağmen; samimiyetle çözüm süreci başlattı, epeyce mesafe de kat edilmişken; çark eden ve yeniden çatışma sürecini başlatan kim ya da kimler oldu? Bundan da önemlisi; o görüşmelerin sonuçsuz kalması için hangi ülkenin gizli servisi onları faş etti? (kamuoyuna açıkladı)
Belli ki, sözü edilen dostlarımız (!) Türkiye’de dirlik ve düzen istemiyor.
Türkiye el uzattıkça, karşısında hep sıkılı yumruk buldu; ne demişler; niyet hayır akıbet hayır!
Bakınız; Kuzey Irak’taki Kürt yönetimini (IKYB) koruyup kollayan Türkiye olmasına karşın; onlar, arkalarına İsrail’i alarak yanlış bir adım attılar. Sözde bağımsızlık için referanduma gittiler. Dost Türkiye’nin ikazlarına kulak asmadılar.
Ne oldu? Yanlış hesap Bağdat’tan döndü!
Irak’ta yapılamayanı Suriye’de deniyorlar; oradaki hesap da El-Bab’dan, Cerablus’tan, Afrin’den döndü ve daha da dönmeye devam edecek.
Bunun da sebebi; göbeğimizin dışarıda, belli merkezler tarafından değil, Ankara’da ve kendimiz tarafından kesilmiş
olmasıdır.
