Not: Aşağıdaki yazı Muhyiddin ibn Arabi’nin Fütühat-ı Mekkiyye adlı eserinden derlenmiştir. F.B.
Allahü teala orucu ibadetler arasında benzeri olmamakla yükseltmiştir. Kulları onu ibadet olarak yerine getirse bile Allah, orucu kullarından düşürmüş ve kendisine izafe etmiştir.
Allahü teala kendisi hakkında şöyle buyurur: ‘O’nun benzeri bir şey yoktur’ (Şura-11) Allah kendisinin bir benzerinin olmasını reddetmiştir. Şu halde Allah, dini ve akli kanıtlara göre benzeri olmayandır (misilsiz).
Ebu Ümame nakleder: ‘Hz. Peygamber aleyhisselama geldim ve bana yapacağım bir emir ver dedim. O da oruç tutmalısın çünkü oruç misilsizdir buyurdu.’
Sahih-i Müslim’de, Ebu Hureyre’nin naklettiği bir hadis-i kudside cenab-ı Hak şöyle buyurur: ‘ Orucun dışındaki bütün amelleri kuluma aittir. Oruç ise bana aittir ve onun ödülünü ben vereceğim. Oruç bir kalkandır. Aranızdan birisi oruçlu olduğunda, kavga yapmasın ve kızmasın. Birisi kendisine sataşırsa veya kavgaya tutuşursa, ‘Ben oruçlu bir insanım’desin… Oruçlunun iki sevinci vardır: Orucunu açtığında sevinir. İkincisi ise, Rabbiyle karşılaştığında oruç tuttuğu için sevinmesidir.’
Din, orucu anlam bakımından üzerinde hiçbir kemalin bulunmadığı kemal özelliğiyle nitelemiştir. Çünkü Allahü teala oruca (cennette) özel bir kapı ayırmış ve onu kemali isteyen bir isimle ‘reyyan kapısı’ diye isimlendirmiştir. Oruçlular bu kapıdan girecektir.
Nitekim hadis-i şerifte Hz. Peygamber aleyhisselam şöyle buyurur: ‘ Cennette ‘reyyan’ denilen bir kapı vardır. Kıyamet günü oruçlular oradan girecektir ve onlarla birlikte başka kimse girmeyecektir. Şöyle duyurulur: ‘Oruçlular nerede?’ Bunun üzerine oruçlular o kapıdan girerler. Sonuncu kişi girdiğinde kapı kapanır ve bir daha kimse o kapıdan içeri girmez.’
Orucun dışında, yasaklanan veya emredilen hiçbir ibadetle ilgili böyle bir şey söylenmemiştir.
Hz Peygamber (hadisinde) ‘reyyan (kanmak, doymak)’ kelimesini kullanarak oruçluların, yaptıkları işle kemale erdiklerini açıklamıştı. Zira onlar, misli (benzeri) olmayan bir şeyi yapmıştır.
Hz. Peygamber bize orucun bir kalkan olduğunu bildirmiştir. Kalkan ise koruyucudur. Onu ibadet yapmadıkça kalkan yapmak mümkün değildir. Böylelikle oruç içerdiği tenzih yönünden Hakka ait olurken, ibadet olma özelliğiyle kula aittir. Bu sayede insan, orucu kendisine ait saymak iddiasından sakınır ve (orucu bu iddiaya karşı) kalkan yapar. Çünkü orucun benzeri yoktur.
Oruç Allah’a aittir, sana değil!
HİKMET: İblis’e, ‘Secde etmekten niçin imtina ettin?’ diye sorulmuş. O da, ‘Rabbim! Benden secde etmemi istiyorsan secde ederim’ demiş. Allahü teala kendisine şöyle buyurmuş: ‘Senden secde etmeni istemediğimi ne zaman anladın? Secde emrine direndikten ve karşı çıktıktan sonra mı, yoksa önce mi?’ İblis, ‘Allahım! Direndikten sonra bunu anladım’ demiş. Bunun üzerine Rab, ‘Bundan dolayı seni cezalandıracağım’ buyurmuş.
