Hayatımda hiç tweet atmadım. Facebook ve Instagram’a nazaran hep bir uzak gelmişti Twitter (yeni adıyla X) bana. Her an ne yaptığımı ne düşündüğümü, neye kızıp neyden mutlu olduğumu dünyaya duyurmama gerek yok diye düşünmüştüm başından beri. Tabii son yıllarda artık devlet başkanlarının bile çok önemli politikaları duyurduğu bir mecra haline geldi Twitter. Özellikle Donald Trump yoğun bir şekilde kullanıyordu. Twitter’ı satın aldıktan sonra Trump’ın engelini kaldıran Musk, Trump’ın en güçlü destekçisi haline geldi.
Musk aslında 2022’ye kadar hep Demokrat Parti’yi destekliyordu. Twitter’ı satın alma sürecinde ayrılık tohumları atılmıştı. Trump’ın hesabını tekrar açacağını söyleyen Musk’ı Demokratlar ağır şekilde eleştiriyorlardı. Biden yönetiminin milyarderlere vergi getirme planı ve sendikalı elektrikli otomobil üreticilerine vergi teşviği getirmesi Musk’ı fena halde kızdırmıştı. Tesla sendikalaşmış değil. Daha az vergi ödemek için Musk Tesla fabrikalarını California’dan Teksas’a taşıdı. Aslına bakarsanız Musk’ın bu fiziksel ve ideolojik taşınması, onun kişisel çıkarlarıyla uyuşuyordu. Tamamen “duygusaldı” yani.
Twitter (X):Dezenfermasyon fabrikası
Her ne kadar ifade özgürlüğünü sonuna kadar savunduğunu ve herkesin özgürce fikrini beyan etmesine olanak tanıyacağını söylese de davranışları aksi yöndeydi. Musk, Trump’ın bir numaralı destekçisi olarak Twitter’ı şahsi propaganda aracı olarak kullanıyor. Sadece ABD ile ilgili de değil, küresel çapta hoşuna giden kişileri, partileri, STK’ları desteklerken, karşı görüştekilere yapılan iftira ve karalama kampanyalarını görmezden geliyor.
Örneğin, Trump’ın rakibi Kamala Harris’in aslında söylemediği ancak yapay zeka ile söylemiş gibi gösterilen “fake” bir videoyu paylaştı. Twitter Harris’i destekleyen “White Dudes for Harris” grubunu spam olarak işaretledi. Sadece ABD değil, İngiltere’de de geçtiğimiz günlerde yaşanan sokak olaylarında da aşırı sağcı göçmen karşıtı grupları desteklemişti Musk.
Her zaman söylediğim gibi özgürlük, serbestiyet demek değildir. Seçimlerin kaderini değiştirecek, sokak isyanları başlatacak kadar büyük bir platform da tamamen serbest bırakılamaz. Serbest bırakılsa dahi tek bir kişinin borazanı olmasına izin verilemez. Evet, demokrasiler için ifade ve haber alma özgürlüğü elzemdir çünkü ancak bu şekilde halk temsicilerini takip edebilir, değerlendirebilir. Hesap verilebilirliği özgür medya sağlar. İşte tam da bu özgürlük tek bir kişiye devredilemeyecek kadar değerlidir.
‘Agonistik demokrasi’:
Chantal Mouffe, “agonistik demokrasi” terimini ortaya koymuştur. Demokrasi kendi içinde paradoksları olan, sürekli bir çatışma ikliminde ancak yaşayabilen bir yönetim biçimidir der Mouffe. Bu çatışmayı negatif olarak değil pozitif olarak görür. Daha basit olarak anlatmak gerekirse, demokrasilerde ideal çözümler bulmak neredeyse imkansızdır.
Her kararın bir fırsat maliyeti vardır. Liberal demokrasilerde temel hak ve özgürlüklerin korunması için diğer özgürlüklerin regüle edilmesi gerekir. Neyin nasıl düzenleneceği ise yurttaşlar arasında mütemadiyen süregelen bir fikir çatışmasıdır. Bu regülasyon Elon Musk gibi tek bir kişiye bırakıldığı zaman işte asıl o zaman özgürlük kavramı yerini otoriterizme bırakır.
Sosyal medya yerine konvansiyonel medyanın daha güvenilir ve bence daha değerli olmasının sebebi şudur: gazeteler ve televizyon kanalları hem serbest piyasanın hem de liyakatli yöneticilerin filtresinden geçer. Şöyle diyebiliriz: sosyal medya doğrudan demokrasi, konvansiyonel medya temsili demokrasidir.
Doğrudan demokrasi demagojiye, safsatalara, dezenformasyona çok açıktır. Temel hak ve özgürlükler ancak temsiliyet ve denetimin olduğu bir demokraside var olabilir.
