Mustafa Kemal Ulusu
Bodrum Gündoğan beldemizde bakımsız da olsa, harika bir yürüyüş parkuru vardır, ben ve değerli dostlarım burada sabahları devamlı yürürüz.
Geçen cuma sabahı da yürüdük, hem de tam bir futbol ekibiyle.
Şampiyon Beşiktaş’ımızın sevgili Başkanı A. Nur Çebi, Sözcü gazetesinin duayen köşe yazarı, ama ilk işi spor yazarlığı olan Rahmi Turan ağabeyimiz, eski milletvekilimiz ve eski TFF Yönetim Kurulu Üyesi Rasim Zaimoğlu, BJK camiasının renkli siması Güven Kulabaş ve de bilmeyenler için eski BJK Yönetim Kurulu Üyesi, genel kaptanı ve eski TFF Başkanı ben M. Kemal Ulusu.
Gündem tabiki futbol ve Beşiktaş’ın şampiyonluğu, tabi Altay’ın Süper Lig’e geçmesi, ayrıca son gündemdeki siyasi olaylar falan filan derken yürüyüş bitiyor ve herkes evlerine...
Evime geliyorum, hemen sabah gazetelerini alıyorum, tabi yanında çayım ve hemen arka spor sayfası ve de bir bakıyorum ki, dün Azerbaycan Milli Maçı oynamışız ve zar zor 2-1 galip gelmişiz. Aynı anda bir futbol adamı olarak bu maçı seyretmemiş olmaktan dolayı kendime kızıyorum, ama sonra da yanımda çok değerli futbol ve spor adamlarının da bu maçı konuşmamaları ve sabahki gündemimizde de hiç konuşulmamasını düşünüyor ve bu sefer daha da fazla hayrete düşüyorum.
Bilahare sitemizdeki futbol hastası bir kaç arkadaşa da bu milli maçı sorduğumda, onların da hiç haberlerinin olmamasını duyunca hem şaşırıyor, hem de yine çok üzülüyorum.
Neydi o Avrupa milletler kupa ve dünya üçüncülüğü aldığımız milli maçlarımız? Daha evvelki yıllarda ise, İzmir Atatürk stadında 70 bin kişiyle, Dolmabahçe ve Ankara 19. Mayıs stadlarında 40-50 biner kişiyle ve bir o kadarının da saha dışında kalarak oynanan milli maçlarımız, ayrıca maça gidemeyenlerin de, kahvehaneleri, kafe ve restoranları tıka basa doldurduğu o hop oturup, hop kalktığmız milli maçlarımız nerede?
Bilhassa son 15 senede bizi futboldan bu kadar soğutan, bu kadar ilgisiz hale getiren sebepler nedir? Buna sebep olanlar da kimlerdir?
İnanın tam bir tez konusudur bu.
Değerli okurlarımdan veya futbol adamı kardeşlerim ve ağabeylerimden bu tez hakkında gelecek görüş ve düşüncelerden çok mutlu olacağım.
Esasında bu konunun Spor bakanımızın başkanlığında yapılacak bir ‘Futbol şurasında’ konu edilmesine öylesine ihtiyaç var ki... Bu konuda ben bu köşeden hem de sayın bakanımızın özel kaleminden çok görüşme isteklerim oldu ama maalesef hiç geri dönüş olmadı, herhalde çok yoğunlar sağlık olsun.
Futbolumuza karşı bu ilgisizliğin yanında, spor sayfalarında bir alay yabancı eskisi futbolcular için milyon dolarlık tekliflerin havalarda uçtuğunu da hayretle görüyoruz!
Bir Süper Lig kulüp başkanının ise, Türk futboluna büyük bir rakamda paralar harcadığını, ama artık bu işleri bırakacağına yönelik açıklamasını da yine büyük bir üzüntüyle okuyor ve hiçbir işe yaramamış olan bu paralarla, “Keşke okullarına yaz ve kış saatlerce yürüyerek giden küçük köy çocuklarımızın, o yoksul köylerine bir kaç okul yaptırsaydı daha iyi olmaz mıydı?” diye de düşünmeden edemiyorum.
“Ben İspanya’yı 3F ile yönettim“ diyordu Franco. Nitekim Franco’nun bu 3F sistemiyle Fado( pop, arebesk müzik)-Fiesta( şenlik,eğlence) ve Futbol.
İşte bu 3F ile iktidarını yıllarca koruduğu bilinmektedir.
Portekiz kralı Salazar’ın “Futbol olmasaydı, ben Portekiz’i bu kadar uzun yönetemezdim” sözü de, futbolun ne denenli önemli olduğunu göstermiyor mu?
Son söz; 15 yıla yakındır TBBM’den spor kulüpleri ve TFF genel kurul yapısıyla ilgili kanun neden çıkartılamaz, neden?
Sağlık ve mutluluk dileklerimle.
