Cengiz Hortoğlu

*Sabah uyandığında kendine ve de karşılaştığın herkese gülümse,

*Az ye, çok hareket et,

*Her günün sana armağan edilen bir mucize olduğuna inan,

*Her sabah olumlu düşündüğüne inandığın bir dostunu gör veya ara, günün daha güzel geçecektir.

*Tüm belirsizleri görmeye çalışma, zamanı geldiğinde her şey yoluna girer,

*Her düşüncenle farkında olmasan da yarını tasarımladığını unutma,

*Kaygılanmanın, kaygılandığın sorunun çözümüne hiçbir katkıda bulunmadığını bil, kaygılandığın sorunu çözmek için elinden geleni yap ve her şeyin istediğin gibi olması için dua et,

*Hayatını sevdiğin müziklerle donat, müziğin aynı zamanda zihnimizi onardığını bil,

25 yaşında bir kadınım. Eşimle 2 yıl önce severek evlendik. O benim için şiirler yazıyordu.

Zaman zaman tartışsak da son zamanlara kadar aramızda ciddi bir sorun yoktu.

Ancak birkaç aydan bu yana eve geç gelmeye, bazen de gelmemeye başladı. Eve geldiğinde de saatlerce bilgisayarın başından kalkmıyor.

Bundan 15 gün kadar önce bir tartışma sırasında bana ‘Seni sevmediğimi anladım, seninle yaşamaktan bıktım, boşanmak istiyorum,” dedi.

Ben de ‘Hamile olduğumu bile bile, bunları nasıl söyleyebiliyorsun?’ diye bağırdım. Bunun üzerine üzerime yürüyüp hakaretler ederek bana bir de tokat attı.

Ben de valizimi hazırlayıp ablamın evine gittim. O günden bu yana görüşmüyoruz.

Şu anda 5 aylık hamileyim, ne yapacağımı bilemiyorum. Lütfen bana bir yol gösterin.”

***

“26 yaşında genç bir kadınım. Bundan bir yıl önce internet üzerinden bir adamla tanıştım. Bir süre arkadaşlık yaptıktan sonra birbirimizi sevdiğimizi anlayınca evlenmeye karar verdik.

Ailelerimizin katılımıyla da nişan yüzüklerimiz takıldı.

Ne zaman zor durumda kalsa ona hep yardım ettim. Çok değerli hediyeler aldım. Bana bir gün bunları yapacağı aklımın ucundan bile geçmedi.

Bundan bir ay kadar önce bir akşam sürpriz yapmak istedim. Yanımda bir kız arkadaşımla birlikte evine uğradım.

Uzun süre zili çaldığım halde kapı açılmayınca bendeki anahtarla içeri girdim, girmez olaydım. Yanında bir kadın vardı. Toparlanmaya çalışıyorlardı. İkisi de yarı çıplaktı.

Tartışmaya başladık. Ben sevgilimle tartışırken yanındaki kadın da durmaksızın bana ağza alınmayacak hakaretlerde bulundu.

Sevgilim olacak adam yanındaki kadının da teşvikiyle parmağındaki yüzüğü çıkarıp ‘nişan bitti’ diye bağırdı. Ağlayarak yanımda arkadaşımla birlikte oradan ayrıldım. Sevgilimden daha çok onu baştan çıkaran kadına kızıyorum.

Ne yazık ki sevgilimi halen seviyorum. Haklarımı öğrenmek istiyorum. Sevgilimle birlikte olan kadına karşı dava açabilir miyim?”

“32 yaşında genç bir iş kadınıyım. Benim en büyük sorunum bir türlü evlenemem.

Bir adamla tanışıyorum, bana aşık, ancak bir süre sonra ne oluyorsa hızla benden ayrılmak istiyor. Bu durum defalarca başıma geldi.

Başlangıçta her şey yolunda giderken neden ilişkimi evliliğe kadar götüremiyorum?

Ben de herkes gibi evlenip aile kurmak istiyorum. Arkadaşlarım tarafından çok sevilen birisiyim. Acaba nerede hata yapıyorum?”

Değerli okurum, sizin nasıl bir hata yaptığınızı bilemiyorum. Ancak bir ilişki uzun süreli devam etmiyorsa işte muhtemel nedenleri:

1)Ne söylediğini anlamaya çalışmadan sürekli söz yetiştirmek,

2)Her davranışını eleştirmek,

3)Sık sık kendini övmek,

“23 yaşında üniversite öğrencisi genç kızım. Bir akşam üç kız arkadaş yemeğe çıktık. Caddede yürürken bir kişinin elle tacizine uğradım. Yanındaki iki kişiyle birlikte bizi takip ederlerken bir de sırıtıyordu.

Ancak bu durum beni çok üzdü. O an polisi arayıp şikayetçi olmadığım için pişman oldum.

Bir arkadaşımın önerisiyle sizden bilgi almaya karar verdim. Haklarımı aramak için aramak ne yapabilirim.”

***

Değerli okurum, bu olayın sizi ne kadar sarstığını tahmin ediyorum.

Öncelikle şunu bilmelisiniz ki size karşı vücut dokunulmazlığınıza cinsel saldırıda bulunulduğundan işlenen bu suç, cinsel taciz değil cinsel saldırı suçudur.

Cezası da tacizden daha ağır olup 2 yıldan 7 yıla kadar hapistir.

Şimdi yapmanız gereken, bulunduğunuz ilin Cumhuriyet Savcılığına bir dilekçe ile başvurmanızdır.

“22 yaşında üniversite öğrencisi bir genç kızım. Önceki gün bir arkadaşım arayarak ‘Bana neden yeniden arkadaşlık önerisinde bulundun?’ diye sordu.

Ben de ‘Neden böyle bir şey yapayayım?’ dedim.

Arkadaşım, ‘Ama senden arkadaşlık önerisi geldi, profil resmini ve mailini de değiştirmişsin,’ deyince bu işin içinde bir şey olduğunu anladım.

Bir arkadaşımın yardımıyla neler olduğunu öğrenince çıldıracaktım.

Benim adıma sahte bir profil oluşturulmuş ve sanki benmişim gibi tanıdığım, tanımadığım birçok insanla görüşülmüş. Bunlar yetmiyormuş gibi sahte profil oluşturan kişi benim adıma sevgili bile bulmuş.

Ayrıca benim adıma bazı arkadaşlarıma hakaret edilmiş, ayrıca bana ve arkadaşlarıma ait özel hayatımıza ait bilgiler de paylaşılmış.

Geçen yıl ayrıldığım eski arkadaşımın bunu yaptığını düşünüyorum. Çünkü benden ayrılırken 'Sana öyle şeyler yapacağım ki pişman olacaksın,’ demişti.

Ne yapacağımı bilemez durumdayım.

“26 yaşında bir kadınım. Eşimle 4 yıl önce severek evlendik. İlk evlendiğimizde benim için şiirler yazıyordu.

Son bir yıldan bu yana ise bana karşı çok soğuk davranıyor, benden uzak durmaya çalışıyordu.

Kuşkum giderek artınca geçen akşam o uyuduktan sonra cep telefonunu inceledim. Kendisinin gönderdiği ve ona gelen mesajları okurken, çıldıracak gibi oldum.

Meğer bir kadınla mesajlaşıyorlarmış. Mesajlarda karşılıklı aşk sözcükleri vardı.

Bana 'O kadınla bir ilişkim yok, aramızda sadece platonik bir aşk var’ dedi.

Okuduğum mesajlar da onun söylediklerini doğruluyordu.

Ancak benim için bu evlilik bitmiştir. Güvenim zedelendi. Kararım kesin. Bu nedenle zinadan dolayı dava açıp boşanabilir miyim?”

***

Yıllar geçse de boşanma sonrası çocukların gözlerindeki hüznü, yalnızlığı ve “Lütfen ayrılmayın” derken yüzlerindeki çaresizliği hep üzülerek hatırlarım.

Ne zaman boşanma davasıyla ilgili bir konu olsa ayrılmış çiftlerin çocuklarını düşünürüm.

Bir kış günü adliyeden çıktığımda, adliyenin önünde bir annenin kızıyla konuşurken yaşadığı çaresizliği hiç unutmadım.

Küçük kızın üzerinde mavi bir kabanı, başında kırmızı beresi, ellerinde minik eldivenleri vardı. Belki de soğuktan çok umutsuzluktan tir tir titriyordu.

Beş yaşlarındaki küçük kız, hem ağlıyor hem de “Anneciğim babam gitmesin,” diye yalvarıyordu.

Annesinin hiç bir çabası onu teselli etmeye yetmiyordu.

Yıllardır yaptığım çalışmalarda boşanmaların, asıl çocukları vurduğunu hem de okyanustaki çılgın dalgalar kadar sert vurduğunu ama hiçbir şey yapamadıklarını yaşayarak gördüm.

Bu nedenle çocuğunuz varsa boşanma kararınızı defalarca gözden geçirin. Ancak artık evliliğinizin yürümeyeceğine kanaat getirirseniz, hiç olmazsa velayet konusunda eşinizle bir anlaşma yolu bulun.