Cengiz Hortoğlu

Boşandım çok pişmanım, ama o başkasıyla evleniyor ne yapmalıyım?

“Eşimle çok büyük bir aşkla evlendik. Bu evliliğimizden şimdi 5 yaşında olan bir kızımız var. Evliliğimizin ilk 2 yılı harikaydı. Sonra bir araba ve bir de ev aldık.

Eşim taksitleri ödeyebilmek için geceleri mesaiye kalıyordu. Bu nedenle devamlı tartışıyorduk

Benim sert tepkilerime, ‘Tek başıma ancak yetişiyorum. Evin ve arabanın taksitlerini başka türlü nasıl öderiz? Anneme de yardım ediyorum. Ben eşimle ve kızımla vakit geçirmek istemez miyim?’ diyordu.

Ben de ‘Annene yardım etmek zorunda değilsin. Biraz da kız kardeşin destek olsun,’ gibi çözümler öneriyordum.

Tüm amacım, çok sevdiğim eşimle daha çok zaman geçirmekti. Çoğu zaman o geldiğinde uyumuş oluyordum. Bazen hafta sonları da mesaiye kaldığı için, bizimkisi evlilik olmaktan çıkmıştı.

Aramızdaki o büyük aşka ne olmuştu. Sadece aynı evi paylaşan iki yabancı gibiydik.

Anlaşarak boşandık. Vedalaşırken o da ben de gözyaşlarımızı tutamadık.

Boşanın artık anneciğim, beni dövmeyin, bana bağırmayın, yatılı okula gönderin

“Eşimle uzun zamandır anlaşamıyoruz. Sürekli geç gelir, beni önemsemez ve değer vermez. Neredeyse her akşam tartışırız.

Hafta sonları ise hayatımız tam bir zehirdir. Daha kahvaltı yaparken kavga etmeye başlarız. Bana karşı şiddet kullandığında ben de karşılık veririm. Örneğin, o bana tokat atarsa ben de yüzünü tırmalarım. Kavga bittiğinde ikimizin de yüzü gözü değişir.

Aslında bitmiş olan bu evliliği, sadece oğlum için devam ettiriyorum. Babası ve annesinin yanında büyüsün istiyorum. Oğlum 13 yaşındadır. Okulunda da çok başarılıdır. Boşanmamızın onun okulunu da etkileyeceği kaygısını da taşıyorum.

Ama dün sabah kalktığımda başucumda bulduğum mektupla adeta yıkıldım. Bu olaylardan hiç etkilenmediğini sandığım oğlumun, yaşadıklarımızdan ne kadar mutsuz olduğunu gördüm.

Bana yazıp bıraktığı mektupta, ‘Anneciğim seninle defalarca konuşmaya çalıştım. Ama dinletemedim. Sizin kavgalarınızdan bıktım.

Siz kavga ederken odama kapanıp gizli gizli ağladığımı biliyor musunuz? Yanına

Boşandım ama evlenmem yasaklandı

“Şu anda 32 yaşındayım. Görücü usulü ile evlendim. 11 Yıl süren evliliğim boyunca bir kez olsun gülemedim. Sürekli şiddet gördüm.

Başka bir kadınla birlikte olduğunu öğrendiğimde kendisine bunu sormaya çalıştım. O akşam bile dayak yedim.

Bu kadınla evlenmeyi düşündüğünden, benden boşanmak istedi. Hiç tereddütsüz kabul ettim. Anlaşmalı olarak boşandık.

9 Yaşındaki kızımla 8 yaşındaki oğlumu alıp annemlere yerleştim. Aradan 6 ay geçmeden birlikte olduğu kadınla evlendiğini öğrendim.

Boşandıktan sonra aradan 2 yıl geçmişti. Bir düğünde tanıştığım, eşinden boşanmış bir adamla görüşmeye başladım.

Birbirimizi sevdiğimizden emin olunca evlenmeye karar verdik. Ailem de bu evliliği onayladı. Nişanlandık.

Hayatımda ilk kez ‘seni seviyorum,’ sözcüğünü duydum. Kendimi onun yanında değerli hissediyorum. Çocuklarımı da kendi çocukları gibi görüyor ve çok seviyor.

Boşanacağım kızım ‘annem hasta ona vurma bana vur’ dedi ve serçe gibi duvara yapıştı

“Eşimle 8 Yıllık evliyim. Şu anda 6 yaşında olan bir kızım var. Eşim haftanın birkaç günü, gece yarısından sonra arkadaşlarıyla sarhoş geliyor ve bana sofra hazırlatıyor.

Arkadaşları gittikten sonra da arkadaşlarından kıskanıp beni dövüyor.

Çatı katında yatan kızım uyanmasın, diye elimden geleni yapıyorum. Odasına girdiğimde yorganı başına çekip ağladığını ve korkudan titrediğini görüyorum.

Geçen hafta benzer durum tekrar yaşandı. Çok hastaydım. Yüksek ateşle yatıyordum. Yine kapı çalındı. Yanında hiç tanımadığım iki adam ve üç kadınla geldi.

Bana, ‘Çabuk kalk bize bir şeyler hazırla’ dedi. ‘hastayım’ demem hiçbir şey ifade etmedi.

Kalktım ve dediklerini yaptım. Sonra da üst kata çıktım. Onların o halini yukarıdan izlediğimde kendimden utandım.

Sofrada olmaz rezillikler yaşanıyordu. Benim eşim dahil üç erkek de yanındaki kadınlara sevgilileri gibi davranıyorlardı. Sabaha karşı kadınlar ve arkadaşları gittiler.

”Boşandım yeniden evleneceğim” 25 soruda ideal eş testi

Dün, çok ilginç bir mail aldım. Sizin de ilginizi çekeceğini umut ediyorum.

“Eşim, bana karşı hem şiddet kullanıyor hem de aldatıyordu. Uzun süren uğraşlarım sonucu boşandım. Aradan bir yıl geçti. Şu anda 28 yaşındayım.

Evlenmek istiyorum. Ama korkuyorum. İdeal bir eşte neler olmalı? Eş seçerken nelere dikkat etmeliyim? Bana ideal eş tanımı yapabilir misiniz?”

Öncelikle, her insan için ideal eş tanımının ve karşıdan beklediklerinin farklı olduğunu düşünüyorum. Bu konuda genelleme yapmak zordur.

Ancak, hazırladığım ve aşağıda sizinle paylaştığım test, ideal eşle ilgili belki bir fikir verebilir.

Aşağıda 25 test sorusu var. Soruların tamamın toplam puanı 2500’dür. Evleneceğiniz kişiyle ilgili olarak her soru için 100 üzerinden puan verin.

Puan toplamı ne kadar fazla olursa o oranda ideal eşi bulduğunuzu düşünebilirsiniz. Ancak, size bu testi, sadece evleneceğiniz kişi için değil, kendiniz için de yapmanızı öneririm. Çünkü ideal eş bulmak yetmez, aynı zamanda ideal eş o

Boşanacağım yoksa batacağım ne yapmalıyım?

Önemli bir soruna ilişkin gelen bir maili siz değerli okurlarımla paylaşmanın ve tartışmanın yararlı olacağını düşünüyorum.

“Eşimle bundan beş yıl kadar önce severek evlendik. İlk zamanlar ikimiz de çalışıyorduk. Eşim, şimdi 3 yaşında olan kızımız doğduğunda kızımıza daha iyi bakabilmek için işten ayrıldı.

Ben tek başıma çalışarak ve geceleri de mesaiye kalarak evimi geçindirmeye çalışıyorum.

Ancak eşimin son 8 aydır kredi kartını düşüncesizce kullanımı beni şaşırtmaya ve düşündürmeye başladı.

İlk zamanlar üzülmesin diye sesimi çıkartmadım. Ama son iki aydır gelen kredi kartı borcu beni iyice korkuttu. Çünkü gelen borç miktarı benim aylığımın neredeyse iki katıydı.

Borçlarımı taksitlerle ödemeye çalışıyorum. Ama böyle giderse bir süre sonra aldığım aylık, taksitleri dahi ödemeye yetmeyecek.

Kendisiyle defalarca konuştum. Ama anlayacak gibi değil. Gider olmasın diye, tamamen aşınmış ayakkabılarımı bile değiştirmiyorum. Öğle yemeklerine çıkmıyorum.

‘Suçluyum ama anneyim çocuğumu istiyorum’ doğuran mı büyüten mi haklı?

İçinden çıkılması zor olan yaşam öykülerinden bir başkası daha:

“Şu anda 27 yaşındayım. Bundan 9 yıl önce ailemin zoruyla sevmediğim bir adamla evlenmek zorunda kaldım.

Ondan nefret ediyordum. Evleneli 4 yıla yakın olmuştu. Yolda yürürken, tesadüfen, daha önce yakınlık duyduğum eski bir arkadaşımla karşılaştım. Onunla arada bir buluşmaya başladık.

Bizi görenler olmuş. Bunun üzerine eşim beni takip ettirip, resimlerimizi çektirmiş.

Eve geldiğimde bakıcı da oğlum da yoktu. Eşim, o zamanlar 3 yaşında olan oğlumu da kayınvalidemin evine bırakmış.

Eşim, resimleri yüzüme fırlatarak beni dövmeye başladı. Saatlerce dayak yedim.

Gece yarısı beni sokağa attı. Ağzım burnum kan içinde, bir kız arkadaşımın evine sığındım. Aradan bir hafta geçmişti. Eşim beni sürekli aramış. Sonunda kaldığım yeri öğrenmiş.

Boşandığım eşim rahat bırakmıyor lütfen yol gösterin

Bana sorulan bazı soruların yanıtları hiç de kolay değil.

İşte bir başka çaresizlik:

“Hem alkolik hem de kumarbaz olan ilk eşimden şiddet de gördüğüm için bundan 2 yıl kadar önce boşandım. Geçen yıl, dünya iyisi bir insan olan şu andaki eşimle evlendim. Birbirimizi çok seviyoruz.

Boşandığım eşimden şimdi 4 yaşında olan bir oğlum var.

Ben babasız büyüdüğüm için, eski eşimin tüm olumsuzluklarına rağmen, oğlumun baba sevgisiyle büyümesini istedim.

Şu anda evli olduğum eşim de bu konuda çok anlayışlı davrandı. ‘Gelsin çocuğunu görsün’ dedi. Bizim eve gelip oğluyla görüşmesinin daha güvenli olduğunu düşündük.

Eşim işi gereği Cumartesi günleri de çalışıyor.