Komşunuz bir "Pirus zaferi" ile boğazlandı gözünüzün önünde...Aç bırakılmış, silahsız, savunmasız, çaresiz bir halk kameralar huzurunda zalimce bombalandı.Canlı yayında bağımsız bir ülke işgal edildi; işgalci çete ekranda alkışlandı; bunca zaman "Canımız sana feda Saddam" diyenler, dün heykelinin üzerinde tepindi; siz izlediniz.Belki televizyondaki yorumcuya katılıp sevindiniz; belki savaş diye sunulan bu kalleşliğe seyirci kalmanın utancıyla ezildiniz.Amerikan tanklarının Iraka özgürlük taşıdığına kandınız belki; belki de onların, uygarlık yolunda çağlar boyu biriktirdiğimiz, doğru bildiğimiz, insanı insan yapan ne varsa hepsini ezdiğine inandınız.Saddam heykelinin balyozlayanları izlerken "Kurtuldular" diye düşündünüz belki; "Sırada Amerikaya boyun eğmeyen kim var" diye ürktünüz belki de...***Şahinlerin bayramıydı dün...Gaddarlık karşısında hukukun, Pentagon karşısında Birleşmiş Milletlerin, savaş karşısında barışın, güçlü karşısında haklının, zorbalık karşısında insanlığın, işgalci karşısında bağımsızlığın yenildiği gündü.Kaba askeri gücün, istediğinde dilediği ülkeye girmekte, beğenmediği rejimi devirmekte, çoluk çocuk demeden öldürmekte serbest olduğunun kanıtlandığı gündü.Bush ve çetesi dünyayı esir aldı, siz izlediniz değil mi?Şimdi daha beterini seyretmeye hazır olun:Teslimiyetçiyi... işbirlikçiyi... yağmacıyı... işgalcinin ayağına kapanan, aşağılanan insanları... kardeş kanını... miras kavgasını... birikmiş kini... cinayeti... ihaneti...Saddamın Firdevs Meydanındaki heykeliyle birlikte Irak mozaiğini bir arada tutan çimento da dağılacak şimdi...Bağdat, kafası koparılmış bir tavuk gibi bölgeyi birbirine katarak çırpınmaya başlayacak.Yolsuzluğuyla, işbirlikçiliğiyle nam salmış isimler hükümet edecek.İhanet, payeyle ödüllendirilecek.İşgalci, bölgeye yerleşecek.***Hepimiz Iraklı olmalıyız bugün!..Necefli, Basralı, Kerbelalı...Biz ki sora sora bulmuşuz Bağdatı...Ana gibi yar, Bağdat gibi diyar olmadığına inanmışız.Yanlış hesabı yolundan döndürmüşüz.Bakmayın ayrı düştüğümüze nicedir...Komşuyuz.Aynı toprağa baş koymuşuz Havvadan beri...Aynı nehrin suyunda yıkanmış çocuklarımız; sınır boyunda kız almış, kız vermişiz. Dağın bir yanı onlar, bir yanı biz...Gözden Irak olsa da gönle yakın bilmişiz.***Acılarını acımız bilmeliyiz şimdi;Yaralarını sarmalı, gözlerindeki korkuyu yenmeliyiz.Babasız, anasız, kolsuz kalmış yetimlere ana, baba olmalı, kol kanat germeliyiz.Daha da önemlisi, "Ya diktatörlük, ya işgal" kapanından kurtarmalıyız.Heykeli işgalciye yıktırmanın çare olmadığını, işgalcinin heykelciden farkı kalmadığını anlatmalı; bu ikisinin dışında bir hayatın yolunu açmalıyız. Bu işgale son vermezlerse, yıkılan heykelin başına sarılan Amerikan bayrağını indirmezlerse, önce bölgenin, sonra tüm dünyanın daha ağır bir diktatörlüğe dönüşeceğini göstermeliyiz.İşgalcinin elinden kurtulması için yardım etmeliyiz.***Umudu yitirmeyin!Amerikaya pahalıya mal olacak bir zafer bu...II. Dünya Savaşının dönüm noktasında İngiliz Başbakanı Churchille "Bu, sonun başlangıcı mı" diye sormuşlar.İngiliz Başbakanı şöyle yanıtlamış:"Hayır ama, başlangıcın sonu olabilir." can.dundar@e-kolay.net İzlediniz değil mi?