Köpek korkusu

Köpekten korkan insanları, köpeklere aşık olan kişiler anlamaz. İşte bu yüzden çıkar bütün anlaşmazlıklar.
Köpeğinizi dolaştırırken çok karşılaşırsınız bu kişilerle, “Aman kızım, oğlum çek köpeği çok korkuyorum” der genelde bu kişiler.
Sizde cevaben “Aman teyze, küçücük hayvan tasmalı, hem de ne yapabilir ki?” dersiniz. Bu en kibar anlatımıdır. Aslında çok daha kötü versiyonları vardır. Her köpek sahibinden dinleriz. Mutlaka sizinde başınıza gelmiştir.
Biraz empati yapabilsek aslında... Ben köpekleri çok seviyorum. Kendi köpeklerim dışında, sokakta gördüğüm her köpeğin üstüne atlarım sevmek, öpmek için.
Kimse dünyada hiçbir şeyden korkmuyor değildir. Benim iğne fobim var. Bu yüzden köpek fobisi olan kişileri anlayabiliyorum.
Sonuçta görünce, soğuk terler boşalttığım, kalp atışlarımın normalin üstünde seğirdiği bir nesne var benim için. Bu yüzden, aynı şeyleri köpek görünce hisseden kişilere de saygım sonsuz. Yani, ben kalkıp “köpek hiçbir şey yapmaz” demem onlar için bir şey ifade etmiyor. Sonuçta onlarda bana iğneden korkulur mu dese boynum kıldan ince kalır.
Benim çevremde de köpeklerden korkan arkadaşlarım var. Sanırım bu korkularını yendirdim. Keşke biri de benim şu iğne korkumu yenmeme yardımcı olsa...
Birkaç hafta önce hastayım diye, arkadaşlarım eve ziyarete geldi. İkisi de hiç köpeğe dokunmamış, yolda görünce kaldırım değiştirmiş kişiler. Malum benimde bir sürü köpeğim var. O sırada da Barney evde.
Kendi köpeğim diye demiyorum ama, gerçekten her laftan anlıyor. Barney’e, gelenlerin ondan hoşlanmadığını ve kendini zorla sevdirmemeye çalışmasını anlattım. Sanırım anlamış olacak ki, arkadaşlarımı gün boyunca hiç rahatsız etmedi. Fakat o kadar tatlıydı ki, köpeklerden korkan arkadaşlarım, “Begüm yatırsana şöyle sevelim” demeye başladılar. Daha sonra da Barney’i bırakmadılar. Giderken de ilk defa bir köpeğe hem de büyük cins bir köpeğe bu kadar yakın olduklarından bahsedip teşekkür ettiler.
Soğuk havalar sağ olsun bu aralar hep hastayım, o yüzden daha bugün yine ziyarete geldiler. Ben önlem olması için Barney’i tuttum. Benden çok Barney’i özlemiş olmalılar ki, kapıdan girer girmez başladılar mıncıklamaya. Onların korkusunu yenmelerine çok sevindim. Evet daha önlerinde uzunca bir yol var ama, ben iğne konusunda bunu bile yapamıyorum. Bu yüzden kendilerini tebrik ederim. Sizi seviyorum Fidel ve Ayşegül, Barney’i istediğiniz zaman mıncıklamaya gelebilirsiniz.
Sevgili okurlarım, artık beni ve yazılarımı yeni açtığım Twitter hesabımdan takip edebilirsiniz: @BegumYaras