3 Temmuz 2011 tarihinin üzerinden tam üç sene geçti.
O gün her kim neye inanmış, bilmiş ve ne olmuşsa bugün gerçekler ortaya çıkmış, sürecin artık başka bir şey olduğu anlaşılmıştır.
Ya da anlaşılamamıştır, fark etmez her ikisi de aynı kapıya çıkmaktadır.
"3 Temmuz adaletini kurgulayanlar, yargılama yapanlar bugün nerededir?"
Bu sorunun cevabını bekliyor olmak bile başlı başına Türkiye'de bir hukuk sorunu olduğunun kanıtıdır.
Mart ayında başlatılan "Adalete Fener Yak" kapmanyası çerçevesinde güncel sayısal verilere göre 606.000 kişi imza atmıştır.
3 Temmuz hukukunu kurgulayanlar aynı zamanda Ergenekon, Balyoz, KCK, Odatv gibi çok önemli operasyon ve davaları görenlerdir.
Bu davalara toplumun nasıl yaklaşım gösterdiği ortadadır.
Ve peşinden gelen 17 Aralık süreci direkt olarak iktidarı hedef almıştır. İktidarın buna gösterdiği tepki "paralel yapı-devlet" olmuştur.
Devlet içinde devlet olma teşebbüsü olarak nitelendirilmiştir.
İktidar kendisine yönelen tehditi bertaraf etmesine karşın diğerlerine yönelik mağduriyet ortada durmaktadır.
Ne beklendiği, neden önlem alınmadığı çok önemli bir sorudur.
UEFA kendisinin takip etmediği, ortaya çıkarmadığı ve kesinlikle anlamadığı bu süreçte 3 seneden beri takımlarımıza çeşitli cezalar vermektedir.
UEFA 3 Temmuz sürecini anlamış mıdır?
Anladıysa neden doğru şekilde tariflendirememiş, gerekçesini yazamamıştır da CAS'ta bir çok şey değiştirilmiş, düzeltilmiştir?
3 Temmuz sürecini Türkiye'de nedense bir grup Trabzonsporlu ve Galatasaraylı dışında kimse anlamamışken, UEFA nasıl anlamıştır, o da ayrı bir konudur.
Üç sezondur stadyumlarında Fenerbahçe ve Aziz Yıldırım aleyhine şike yaptığı yönünde tezahüratta bulunan Eskişehirspor ve Sivasspor taraftarları da UEFA'nın ekmeğine yağ süren bir tutum sergilemiştir.
İşte bu Türkiye gerçeğidir.
Geçen sezon bununla Beşiktaş ve Beşiktaşılar nasıl yüzleştiyse bugün Eskişehirspor ve Sivasspor, yarın Gençlerbirliği, Ankaragücü, İBB, Bursaspor, Karabükspor, Kasımpaşa da sıraya girecektir.
"Susma sustukça sıra sana gelecek" sloganı ilk defa bu kadar yakıcı bir gerçeklik olarak takımlarımızın karşısındadır.