Dün akşam üzeri aldığım bir haberle çok sarsıldım... Bu nedenle bugün çok farklı bir konuyla ilgili yazacakken elim gitmedi.
Telefonuma bir Twitter paylaşımı gelmişti.
Katre Kocabaş (@KHKatre) yazmıştı.
“En sevdiğin Fenerbahçe’nin kongresinde mutlu ve neşeli olarak ayrıldın bu dünyadan anneciğim. Ama ben doyamadım. Mekanın cennet olsun.”
Katre’nin annesinin kim olduğunu çok iyi biliyordum ancak onun verdiği bilgiyi annesiyle birleştirmeye gönlüm razı olmuyordu.
Sonra twitin altındaki yorumları okumaya başladım.
Maalesef gerçekti...
Hale Ablamızı kaybetmiştik...
Nasıl bir kişi olduğunu anlatabilmek için onunla ilk karşılaşmamızı paylaşabilirim ancak. Zaten daha fazlası da bir ya da iki seferdir.
3 Temmuz’u anlamaya çalıştığımız bir dönemdi. Kendisi iyi bir Fenerbahçeli ve kongre üyesi olarak oradan oraya durmaksızın koşturuyordu.
3 Temmuz’un etkileri nerelerde hissediyorsa Hale Abla da oradaydı.
Caddeler, tribünler, adliye önleri...
Kongrelerde en ön sırada, kürsüde...
Ben de bu köşede süreci hem tartışıyor, sorguluyor, öğreniyor ve bütün bunları da paylaşıyordum.
Yemekli bir buluşmada karşılaştık ilk defa...
Adımı ona söylediklerinde kollarını iki yana açarak sevgi dolu bir karşılaması ve içtenlikle sarılması vardı ki işte bugün bu satırları yazmama neden olan duygu da bu ana aittir.
Herkese karşı sevgi dolu ve sevgisini en içten ve samimi şekillerde gösteren güzel bir Ablaydı.
Son dönemde Radyo Fenerbahçe’de çocuklar için yaptığı “İyi Uykular Minik Kanaryalar” isimli programı onu belki de minik Fenerbahçelilerin yeni Adile Naşit’i yapmıştı.
Duyarlı kişiliği, mücadeleci hayat görüşüyle sanırım 3 Temmuz’un en önemli aktörlerinden biriydi ve tahmin ediyorum ki kendisini tanımayan ve bilmeyen yoktu.
İlham kaynağıydı.
Keşke herkes onun kadar sevgi dolu ve bunu göstermesini bilerek yaşasa...
Hiç kuşkusuz hayat ve ölüm birbirini tamamlayan gerçeklerdir. Ancak bazen öyle ölümler olur ki bunu anlamakta güçlük çekersiniz.
Birden bire olur ve anlayamaz, idrak edemezsiniz.
İnanılmazdır çünkü.
Hale Abla’nın vefatı daişte tam böyle bir haberdir.
Son nefesini bir Fenerbahçe Kongresinde vermesi de sanırım O’nun isteyeceği, temenni edeceğini tahmin ettiğimden sadece küçük bir teselli bulabiliyorum.
Güle güle güzel insan...
Nurlar içinde yüreğinde taşıdığın özel sevgini, güler yüzünü dünyamıza armağan ederek yat...
Fotoğraf: Tolga Ferhatoğlu - Son Fenerbahçe-Karabükspor maçı tribünü
http://twitter.com/uzaygokerman