Galatasaray bir karar verecek!

Pazar akşamı sahaya çıkan diziliş, oyun anlayışı, taktikle dünkü Galatasaray arasında büyük farklar vardı.

Bir takımın genel karakterini kadro ne kadar belirlemelidir?

Takımın teknik patronunun oyuna katkısı nedir?

Bir takımın yedekleri as kadronun sezon boyunca takım içinde ne yapıyor olduğu ile ne kadar ilgili olmalıdır?

Kupa maçları bize bu soruların cevaplarını takımlar ölçeğinde vermiş olacaktır.

Dün bu anlamda Galatasaray hiç de iyi sınav verdiği, geçer not aldığı söylenemez.

Karşılaşmanın 51. Dakikası, Bruma orta sahanın biraz önünde aldığı topla önüne gelen kim varsa çalımlayarak ceza sahasının içine giriyor, kaleciyi de geçiyor, sonra başka birileri geliyor; onları da geçiyor...

Bir türlü topla vedalaşamıyor.

Estetik adına gerçekten çok güzel görüntüler olabilir, taraftarı ayağa da kaldırabilir; sonuç?

Top bizim “kıymetlimiz” olabilir ancak ondan ayrılmasını bilmek gerekiyor. Ayrılmazsak tıpkı Yüzüklerin Efendisi’ndeki yüzük gibi sahibini yıkıma götürür.

Galatasaray dün akşam o yıkımın kıyısından döndü.

Topu alan tek başına oynamayı tercih etti. Bruma zaten sahaya kimseye pas vermemek üzere çıkmış gibiydi. Mancini’nin kafasındaki oyuncu modeli bu mu?

Kuşkusuz değildir.

Kadro yapısı gereği takımda santrafor özellikli bir oyuncu yoktu. Ancak sanırım Aydın Yılmaz’ın ismi o bölgeye yazılmıştı. Sanırım diyorum, çünkü Aydın’ın oyuna katkısı yok denecek kadar az olduğu için ne yaptığını da anlamak kolay olmadı. Girdiği tek pozisyonda topun direkle buluşması şanssızlıktı.

Emre Çolak beklentilerimin ötesinde kötü oynadı.

Amrabat bu takımda kendisine yedek olarak bile yer bulması zor gözüküyor.

Bu işte bir terslik var ya Amrabat takıma ya takım Amrabat’a göre oynamalı ikisi de olmayınca ortaya çarpık bir şey çıkıyor.

Gaziantep BB kendi ölçeğinde kurulu kadrosuyla çok daha takım görüntüsündeydi. Bu da onların özellikle hücum organizasyonlarında ne yaptığını bilen bir futbol oynamalarını sağladı.

Bu maçın penaltılara kalması Galatasaray’ın takım kurgusu, işin ciddiyetinden uzaklaşma anlayışından kaynaklandı.

Her geçen dakika taraftarla oyuncular arasında yaşanan gerilim arttıkça futbolcular daha fazla oyundan düştüler. Hatalar arttı. Konsantrasyon azaldı. Karşılaşmanın 90+30’luk bölümünden yenik bile ayrılabilirlerdi.

Bu tip maçlar takımın genel durumu hakkında bir fikir de verir. Şu an Galatasaray’ın içinde çok önemli sorunlar olduğu net olarak gözüküyor.

Oyuncuların birbirleriyle diyalogları yok denecek kadar az. Mancini zaten sahadakilere hiç inanmıyormuş gibi kenardsa zorla bekliyordu. Sabri’nin kaçırdığı penaltı atışından sonra yerini terk etti.

Galatasaray bir karar verecek.

Ya Mancini’ye teslim olup bu takımı yeniden kuracak ya da bu takımı toparlayacak yeni bir teknik adam bulacak!

Göreceğiz.

http://twitter.com/uzaygokerman