Bundan yaklaşık 3,5 sene önce Antalya’da bir seminer yapılmış, oraya katılan Süper Lig takım teknik adamlarına Türkiye futbolunda bir evrim/devrim yapılacağı ilan edilmiş ve herkesin taşın altına elini koyması gerektiği hatırlatılmıştı.
3,5 sene sonra geldiğimiz noktada ne o sözü söyleyen kaldı ne de bir evrim devrim oldu; kimse de elini taşın altına koymadı.
Karşılaşma sonrasında kadroya bakarak “bu takım böyle kurulmaz, böyle de oynamayaz” türünden yorumlar duyuyoruz.
İki, dört, altı, sekiz, on sene sonra yine aynı kişilerden anlam bakımından aynı ancak kurgusu farklı cümleler dinlemeye devam edeceğiz.
Maçın içinde bir enstantane; Arda ve Şener ikisi birden topu almış taç atışı kullanıyorlar. Bir ara ortada iki topla oynayan bir milli takım görüntüsü vardı. Hakem maçı durdurmadı hücuma yakın taraftaki oyunu kabul etti, bizim avantajımıza.
Biri Barcelona da forma giyiyor ama Türkiye’ye dönmek için gün sayıyor, diğeri Fenerbahçe’de oynuyor ancak yerin dibine batırılıyor.
Peki futboldaki en temel bilgilerden birini Arda’ya soralım; maç içinde taç atışını bir takımda kimler kullanır?
Arda demişken 6 Haziran günü Milli Takımı bıraktığını ilan eden bir futbolcunun kamuoyuna bir küçük açıklama borcu yok mudur?
Karşılaşma boyunca maçı Şener, İsmail, Ozan, Mehmet Topal üzerinden anlatan spiker, yediğimiz gollerdeki bariz hakem hatalarına da vurgu yaparken yer yer oyununun tehlike alanı dışında oluşan hatalı kararların da maçın kaderine etki edeceğini ifade etti, bizim de ilgimizi çekti.
Ukrayna takımına bakınca elbette sağ ve sol kanatlarındaki futbolcuların Şener ve İsmail’den daha değerli olup olmadığını anlayamıyoruz. Ama bizim takımda tüm sorun ortada; aslında bu yeteneksizleri çıkarıp yerlerine daha teknik oyuncular sokulsa her şey değişecek.
Aynısı Tolga Ciğerci’nin yerinin yanlış olması gibi; “bizim tüm oyuncuların belirli oyun karakteristikleri ve yerleri vardır, başka yerde oynayamazlar!”
Galatasaray’sa Tudor işi çözmüş durumda ama Lucescu bu işi bilmiyor!
Yarın Galatasaray’da işler umarız ki kötüye gitmez ya da Lucescu’nun oynattığı takım daha başarılı olmaz. Bu sefer kabak tam tersi şekilde başkasının başında patlayabilir.
“Rakip ceza sahasına yakın bir yerde bir duran top kazansak, Emre veya Hakan topun başına geçse iş bitecek” ama adamlar faul yapmıyorlar.
Ukrayna takımının başında zamanında futbol oynarken Servet Çetin’I futboldan soğutmuş eski bir 7 numara vardı; Shevchenko. İşin tuhaf tarafı sahadaki diğer 7 numara Yarmolenko’nun en az Shevchenko kadar etkili oynaması ve goller sıralamasıydı.
Peki biz neden bu kadar zamanda yeni bir Emre Belözoğlu çıkaramıyoruz da 3 sene sonra milli takıma geri çağırmak zorunda kalıyoruz?
Medyamızın değerli yorumcuları Fenerbahçe’yi sıklıkla tartışırlarken basketbol şubesiyle futbol şubesinin yönetilme zihniyetinin neden farklı olduğunu dile getirip, futbol için basketbol modelini önerirler.
Tam da denk geldi basketbol milli takımımız şu sıralar Avrupa Basketbol Şampiyonasında mücadele ediyor ve başa baş maçlar çıkarıyor.
Bir önceki Rusya maçı gerçekten çok iyiydi. Cedi Osman gibi bir yetenek üretti basketbol dünyamız. Çok ilginç değil mi?
Aynı soruyu neden burada soramıyor ya da modellemeyi birbirimize öneremiyoruz?
Bütün mesele kadrodaki oyuncuların ya da teknik direktörün veya seçicinin kim olduğunda mı düğümleniyor?
Devamlılık, anlayış ve sistem sorununu hiç mi konuşmayacağız?
Kuşkusuz futbolda sistem konusunu ancak futbolu bilmeyen ve anlamayan çapsız kişiler dert edinir, tartışırlar.