Bitmiş bir evlilikte tarafların birbirlerini sadece seviyor olmaları yetmez. Ayrıca ilişki o evli çifti dışarıdan çok seven arkadaşlarının baskısıyla da sürdürülemez. Çünkü aynı çatı altında arkadaşlarıyla değil o çift tek başlarına yaşamaktadır.
Arkadaşların evliliğin bu kriz anında iki taraftan birinin yanında yer alması da insani bir davranış biçimidir. Çünkü arkadaşlıkların hem ayırt edici özelliği hem de temel niteliği zor zamanda diğerinin yanında olmaktır.
Bazen evlilikler çocukların hatırına devam ettirilir; ama yeri gelir o çocuklar bile evliğin sona ermesine engel olamaz.
Çiftlerin birbirlerine günü kurtarmak için sundukları hediyeler de işe yaramaz.
Alex’in Fenerbahçe ile olan evliliği gibi…
Aslında bu benzetmeyi sadece sevgi boyutunda yapıyorum; yoksa kulüplerin futbolcularla olan birliktelikleri profesyonel ilişkilerdir; evliliklerse içinde bazen mantık, akıl evlilikleri de olsa profesyonel bir ilişki değildir; imza altına atılsa bile…
Alex’in yaptığı açıklamalar bir tarafından biten bir evlilik ilişkisinin süreç içindeki krizlerini öğrenmemize vesile oldu. En azından ben bunu böyle hissettim.
Doğada her malzemenin, toplumda da ilişkinin bir esneme bir de kırılıp kopma özelliği vardır.
Bazı maddeler, lastik gibi elastikiyet gösterir. Uzatırsın, sağa sola çekiştirirsin. Öylesine esnektir ki sonsuza kadar bu hareketi yapacağını düşünürsün. Ama bir an gelir en esnek malzeme bile yıprandığı noktadan kopar.
Bazı maddeler vardır, kırılgan olduğunu bildiğimiz için özen gösteririz. Koruruz, cam gibi…
İşte ilişkiler de bunun gibidir. Bazı ilişkiler sonu düşünmeden çekiştirilir; bilinmez ki her hareket o ilişkiye atılmış bir çiziktir, yıpranmadır. Kimi ilişkilere de her an özen gösterilir, kırılmasın, kaybedilmesin diye…
Bu nedenle kolay kırılacak maddeler ve ilişkiler daha dikkatli özenli olunduğu için uzun yaşarlar. Eğer bir dikkatsizlik sonucu başına bir kaza gelmediği sürece…
Bir şey olmayacağı inancı ile her türlü kötü uygulamaya karşı kalan maddeler ve ilişkilerse yıpranırlar; zaman için de ilk görüntülerini de kaybederler… Çirkinleşirler…
İnsan-insan ilişkisi her zaman özen, dikkat ister.
Ama öylesine çılgın bir tüketim çağında yaşıyoruz ki insanlar da değersizleştiriliyor. İnsanın değersiz hale getirilmesi ilişkileri etkiliyor. Bütün bunların toplamından da geriye hep yıkıntılar kalıyor.
Kasımpaşa maçı sonrasında hiç kimsenin masum olmadığına dair içine kendimi de katarak görüşlerimi paylaşmıştım…
Temelde mesele ne Alex’in, ne Aykut Kocaman’ın ne de Fenerbahçe yönetiminin haklılığıdır.
İçinde bulunduğumuz ilişki tarzı böylesine krizlerin çıkmasına ortam hazırlıyor. Bir anlamda bu krizleri kimsenin kendisini dışarıda bırakamayacağı bu düzen, ortam sağlıyor.
Öyle olunca da Aziz Yıldırım çıkıp Alex’i, Alex çıkıp Aziz Yıldırım ve Aykut Kocaman’ı, bizler de bir o tarafı bir bu tarafı dinleyip konuşuyor, şikayet ediyor ve çekiştiriyoruz.
Oysa temel mesele olayların bu noktaya gelmesine izin vermeyecek doğru ilişkileri kurma becerisini gösterebilmektir.
Bu ortam için profesyoneldir diyemeyiz bile…
http://twitter.com/uzaygokerman