Buruk bir mutluluk bile değil bu... İçimiz kan ağlaya ağlaya, yüreğimize taş basarak ama sesimiz kısılırcasına destek vererek bu kazanmaya söz vermiş, bütün ülkeyi ağlatan şehitlerimiz için oynayan milli takımı alkışladık...
Olağanüstü savunma ile ev sahibi Almanya’yı alaşağı ettik. Bir ilk periyot oynadık ki, anlatılacak gibi değil... Sadece yaşamak gerek... Maçı bize kazandıran bu ilk periyotta inanılmaz başarılı zone-pres ardından da gömülü adam adama savunma ile oynadık, bu oyun karşısında Almanlar neye uğradığını şaşırdı... Belki o tam saha preste istediğimiz topları kapamadık ancak Almanların oynama süresini o kadar azattık ki, asla set oynayamadılar ve mecburiyetten zorlama atışları seçtiler... Onlar zorlayarak acele attıkça biz sabredip en doğru oyuncuyu bulduk hep... O ilk periyot bize 20 sayılık farkı getirerek maçı da domine ettirdi.
Biz önceki yıllara oranla geniş rotasyonu olmayan bir ekibiz ama yine önceki yıllara oranla daha iyi savunma yapan bir takımız... Hiçbir dönemde ne Semih’i pota altında bu kadar iyi kullanabildik ne de Cedi Osman gibi milli takım yenisine bu kadar şans tanıdık... Semih de Cedi de kendilerine bu şansı tanıyanları asla mahçup etmediler...
Dün görevini yapmayan hiç yoktu... Zaman zaman telaşa kapıldık, maçın sonlarında da ev sahibi baskısı yedik... Ama o gözünü sevdiğimin ilk periyodundaki avantajımız bize maçı kazandırdı.
Bobby Dixon’a mutlaka ayrı bir satır açmamız gerekiyor... Kazandığımız İtalya maçı, kaybettiğimiz İspanya maçı, ikisinde de bu kadar faydalı, bu kadar sorumluluk alarak ve bu kadar skora dönük oynamamıştı... Assolist olarak ortaya çıktı... Ama dedim ya kötü oynayan kimse yoktu... Türkiye’nin doğusunda, batısında, kuzeyinde, güneyinde yürekleri kan ağlasa da bu takımı destekleyen tüm vatandaşlarımız gibi biz de Berlin’de buruk bir mutluluk yaşıyoruz... Sevinemedik bile... Ne bağırmaktan sesimiz kısıldı, ne de heyecandan hop oturup hop kalkma ihtiyacı hissettik... Kısacası hüzünlüydü bu galibiyet... Ama bu büyük başarıyı elde eden çocuklarımızı yürekten alkışlamayı da asla ihmal etmedik...