Fenerbahçe... Galatasaray... Beşiktaş...
Hepinize “helal olsun” arkadaş!
Yöneticilere, futbolculara, hocalara, taraftar gruplarına, internet sitelerine, tepeden tırnağa helal olsun!
Şu netameli günlerde aynı bayrağa el basıp, aynı niyete mühür koyarak, aynı sloganları ezberleyip aynı formaları giymeye niyetlendiniz ve teröre karşı “ortak” tavır aldınız ya; Kadir Gecesi ibadeti gibi... Ufak tefek ne hata varsa silindi gitti hepsi.
En azından bizim hafızamızda...
***
Ancak... Bir itirazım olacak:
Daha doğrusu, “olsaydı daha iyi olurdu” eklemesi!
Sonuçta, söz konusu “terör” gibi insanlığın yüzkarası bir eylem de olsa, “karşı olmakta birleşmeniz” yetmedi bana.
Protestoda, itirazda, isyanda ortaklaşmanız kesmedi.
“Eskiden birbirinize karşıydınız, daha vahim bir hadise çıktı, ona karşı olmakta yolunuz kesişti” gibi geldi!..
***
Teröre teröristten başka karşı olmayan yok ki zaten!..
Demek ki, sizin eyleminizdeki “mana ve ehemmiyet” ile muazzam mesaj, bir araya gelmenizde.
İşi düşmanlığa vardıranların birlikteliği, çok önemli; hem şoke edici hem de topluma ilaç gibi.
Bir şeye karşı olmakla sınırlanmamalıydı.
Asıl kardeşliğe, barışa vurgu yapmalıydınız.
***
Tamam... Teröre karşısınız...
Peki pratikte ne faydası olacak?
Elbette vardır ama yapabilecekleriniz yanında devede kulak!
Sizler gibi kadim ve güzide kulüplerimizin taraftarlarıyla birlikte teröre karşı tavır alması, gergin ülkede safları sıklaştırmaktan başka neye yarar?
Örnek mi?..
Karşı olduğunuz her meseleye ilişkin bir olay patlar!
***
Oysa elinizde çok büyük imkanlar var. Milyonlar aşık size. Yüz binler ağzınıza bakıyor. On binler emrinizde.
Şu günlerde en çok ne lazım bize?
Etnik çatışmanın sokağa inmemesini sağlamak... Terörün kör kurşununa, nefretin kör kurşunu ile yanıt verilmesine engel olmak.
Maazallah sonu iç savaş sanki.
***
Dün Mehmet Tezkan yazmıştı PKK’nın büyük planını:
Türk’ün Kürt’ten, Kürt’ün Türk’ten nefret etmesini sağlamaya uğraşıyorlar demişti!
O zaman teröre karşı olmak yetmiyor.
Örgütün arasına nifak sokmak istediği halkların hemen hemen hepsinden taraftar kitlelerine sahip olarak, kadim kardeşliği hatırlatmak kaç kat fayda sağlardı; söyler misiniz?
***
Teröre karşı olmanıza, “yeter” demenize eyvallah.
Ama madem ki zoru başardınız- birlik oldunuz, sizin potansiyelinizdeki bir güç birliği, elindeki inanılmaz olanaklar ve her kimlikten kitleleriyle terörden çok daha vahim olan toplumsal ayrışmaya karşı gelemez miydi?
Teröre karşı olduğunu ifade etmek elbette çok önemlidir... Ama terörle boğuşurken iç savaş tehlikesi yaşayan memlekete “dostluk/kardeşlik serumu takmak” gibi çok ama çok faydalı bir iş yapmak, teröre karşı olmaktan birkaç basamak iyidir.
***
Sanmayın ki, bu bir eleştiridir!
Sadece “eylemde verim meselesi”.
Birlik ve beraberliğiniz çok daha yararlı olabilirdi.
Öyle fazla bir şeye de ihtiyaç yok hani... Üç başkan bir yemek yese, kaptanlar birlikte fotoğraf verse, taraftar dernekleri dostluk ve barıştan bahsetse, ne kadar düşerdi memleketin tansiyonu acaba?
Yine de sağ olun duyarlılığınız için. Bu kadar çok sorumsuzun olduğu bir ülkede sorumluluk hisseden camialara sahip olmak ilaç gibi.