5-1 kimyasını bozmuş olmalı Twente’nin… Çünkü ilk yarıdaki gibi futbol oynayan bir Avrupalı takım olamaz. Belli ki, Fenerbahçe’ye karşı ayıplı, günahlı bir “özel muamele” içindeydiler hezimetin rövanşında…
Kendilerini aştılar!.. Kadıköy’de hırçındılar, evlerinde çirkin oldular.
Temaslı, agresif futbola eyvallah ama resmen Fenerbahçe’yi kışkırtmaya çalıştılar. Büyük ihtimal, “komple rövanş olsun” diye ilk maçta kendilerinin kaldığı gibi on kişi bırakmayı hesaplamışlardı Fenerbahçe’yi.
Neyse ki, sadece ilk devre süren esrarengiz motivasyonları, akıl almaz girişimlere sürükledi onları. Hakem göz yumduğu sürece her ikili mücadelede Fenerbahçeliyi yere indirmek tamam da… Topu yakalamış İrfan Can’ın kafasına dizle girmek sertlik değil gaddarlığın dik alasıydı. Beş dakika boyunca yattı kalktı, denge sorunu yaşadı Fenerbahçe kalecisi.
Hadi sertlik futbolun bir gerçeği. Peki, kramponunu ayağından uçuracak faulle yere indirdikleri Osayi’nin sahadaki ayakkabısını oyun alanının dışına fırlatmak nasıl bir mantıktı? Bırakın futbolu, akıl-mantık dışıydı resmen. Osayi’nin tek ayağında çorapla oynayıp avantaj elde edeceklerini mi umuyorlardı yoksa? Maçın sonunda Fenerbahçe tarafından kendi pabuçlarının dama fırlatılacağını hissetmiş olmalılar!
Oyun disiplininden kopmayan, gerektiğinde kalesini 5-4-1 ile savunan, sabreden, zamanın lehine işlediğinin bilincinde Fenerbahçe’de sinirlerine hakim olamayan yine Mert Hakan’dı her zamanki gibi… Birileri uyarmalı kendisini. Neyse, o da kırmızıya ulaşıp Twente’nin planını işleme koymadan ikinci yarı kenara alındı İsmail Kartal tarafından.
İlk yarı golsüz bitince hemen hiç tur umudu kalmayan Twente, yine futbol oynamaya odaklandı. Sahadaki saçmalıkları bir kenara bıraktı. Faydası kendine oldu… Aynı maçın başındaki gibi Fenerbahçe’yi zorladı hızı ve baskısı ile.
Fenerbahçe pozisyon bulmakta zorlandı mı yoksa pozisyon aramaya harcayacağı eforu savunmaya kullanıp, rakibin sürdüremeyeceği temponun bitmesini mi bekledi, bilinmez… Tabi bu süreç için Becao ile kaleci İrfan Can’ın hakkını teslim etmek lazım.
Maç gittikçe ilginçleşti!.. Hücum eden de Twente’ydi, çaresiz durumda olan da… Çünkü, İsmail Kartal’ın ilk yarıda önde top tutamayan Cengiz-Dzeko-Tadic forveti ikinci devre başlarken değişmiş, Cengiz’in yerine King girip Tadic sağa geçmişti. İkinci yarının başındaki bu hamlesi yerli yerindeydi Kartal’ın. Cengiz henüz hazır değil Fenerbahçe’nin sağ kanadına yerleşmeye.
Restorasyon bitmedi… Ardından yine nokta atışı yaptı Fenerbahçe Hoca’sı ve Cengiz değişikliğine Tadic ve Mert Hakan da eklenip İrfan Can ile Sczmansky oyuna girince, Fenerbahçe’nin üzerine gelen Twente’yi cezalandırma zamanı gelmişti. Maçın bitmesine 20 dakika kala King soldan girip penaltı aldı ve Dzeko attı 0-1.
Kalan süre, sadece Fenerbahçe’deki kaliteli ayakların daha çok göze batmasını sağladı o kadar. Twente “gürleyen”, Fenerbahçe “yağan” taraf haline geldi!.. Pozisyonların hepsi ilk maçı 5-1 kazanmış, rövanşında 1-0 önde olan takımdandı sahada.
İlk yarıda yaptıkları için muhtemelen utanç duyacak Twente’yi arkasında bıraktı, yenilmezlik unvanı ve alnının akıyla çıktı bu deplasman maçından da Fenerbahçe.
Buldozer gibi gidiyor yani. Konferans Ligi Grupları’nda şanslı kuralar.