Biri Igor Tudor’a Galatasaray’ın teknik direktörü olduğunu hatırlatsın!..
Çünkü o kendini hala Karabükspor’un hocası sanıyor.
Bakın Fenerbahçe derbisine...
Sanki İstanbul’da yıldızını parlatmaya çalışan bir teknik direktör görüntüsünde.
Bir hafta boyunca kafa patlatıp “çalışan makineyi” tamir etmiş, bitirip kapağı kapadığında yerine koymayı unuttuğu civatalara da “bunlar fazla” demiş!
Üç stoperli sol kanatsız bir tuhaflık haline getirmiş canım takımı.
Bize tuhaf geliyor; siz bir de Feghouli’ye, Belhanda’ya, Tolga’ya, Fernando’ya sorun...
Adamlar futbolu Igor Tudor kadar, hiç yoksa ona yakın biliyorlar.
Her şey saat gibi çalışırken bir sabah antrenmana geliyorlar; karşılarında yeni görev tanımları!
“Neden”, “ne gerek var” diye asıl onlar sormaz mı içlerinden?
Endişelenmezler mi?
Acaba derbide verimsiz olmaları bu yüzden mi?
Igor Tudor sanıyor ki, öne çıkmak/etki yaratmak için bir icat çıkarması lazım. Sanki Karabükspor’un hocası ve çılgın fikirleriyle ortalığı kasıp kavuracak, kapağı bir İstanbul büyüğüne atacak!
Unutuyor o işin geride kaldığını.
Sonra maçtaki tavırları...
Sürekli gergin, kızgın, talepkar... Tacın kimden çıktığını bile işaret ediyor yardımcı hakem gibi.
Yetmiyor, Aykut Kocaman’ın üzerine yürüyor.
Elindeki olanaklar rakibe göre çok daha kısıtlı olan teknik direktörlerin çaresizliğini oynuyor kenarda adeta.
Oysa rakiplerine fark atmış, kaybetse bile sorun olmayacak derbide kazanmaya yakın taraf görülen Galatasaray makinesinin başında. Bozduklarını da şans düzeltmiş. Diziliş, denenmiş ve kendini ispat etmiş hale gelmiş.
Neden bu kadar gergin Igor Tudor?
Çünkü sezonu erken açıp rakiplerinden önce form tuttuğu sürecin yavaş yavaş sonuna geldiğini çok iyi biliyor...
Bir yandan futbol fantezileri ile efsane olarak geleceğini garantilemek, öte yandan zorlu bir maçı daha form farkı varken hallederek farkı telafi edilmeyecek düzeye çekmek niyetinde.
Serde hiperaktiflik de var!..
Ayarı kaçırıveriyor.
İşte böyle zamanlarda arkadan seslenecek bir yönetici falan lazım kendisine:
“Hoca sakin ol Galatasaray’dasın”!..
Şimdi çok önemli görülmeyebilir...
Lakin Galatasaray fikstür otobanını geçti bayıra geldi.
En iyi devrinde tuhaflık yapabilen, gerilen hoca, madalyonun öteki yüzü döndüğünde ne olur bilinmez.
Ve “öndekini her şeyi kullanarak aşağı çekmeyi” futbol kuralları arasında görenlerin liginde, hiçbir rakip İgor Tudor’un bu hassas noktasını değerlendirmekten çe kinmez.
Çaresi; Tudor’a Galatasaray hocası olduğunu sık sık hatırlatmak.
BAŞSAĞLIĞI
Bedeni mükemmel hale getirmeyi amaçlayan jimnastik sporu ile ilmi, irfanı, karakteri mükemmel sevgili Atilla Örsel ağabeyimizin mükemmel birlikteliği, ancak ilahi bir emirle bitebilirdi. Ne yazık ki, öyle oldu ve kaybettik sayın Örsel’i… Ailesinin ve Türk Sporu’nun başı sağ olsun.