UEFA, Galatasaray’a uyguladığı yaptırımı “revize” edip “ibretlik düzeyine” çıkarmak şehvetiyle küresel futbol hukukunun karanlık dehlizlerine dalarken, bilmeden istemeden Türk Futbolu’na çok büyük bir fırsat yarattı aslında.
“Damarlarımızdaki asil kanı” hatırlama fırsatı... Barışma, rekabet ederken bile dayanışma fırsatı.
Değerlendirelim bari!
***
Nasıl mı?
Bugün Fenerbahçe çıksa yüzünü UEFA’ye çevirip “Galatasaray’a hukuksuzluk yapılmasın” dese...
Beşiktaş, “Galatasarayımızın arkasındayız” açıklaması yapsa...
Trabzonspor ve diğerleri de onlara katılsa...
Bizi, kulüplerimizi, kapasitemizi küçümseyen böylesine pervasız hesaplar içine girebilir mi UEFA?
Hayır...
***
Bakınız sadece Galatasaray’ın tepkisi bile UEFA Başkanı’nı alttan alıp “Dört yıllık anlaşmanın yeniden gözden geçirilmesi sadece bir prosedür, daha ağır ceza verileceği anlamına gelmez” demek zorunda bıraktı. Düşünsenize “bölünüp yönetilmek” yerine, haksızlığa el ele karşı çıkan futbol devlerimizin etkisini.
Diyelim ki, iplemez UEFA... Bildiğini okur.
Yine kârdayız... O adaletsizliği ile kalır, biz kardeşliğimizle.
***
Fena mı olurdu “ezeli”den “sezonluğa” tüm rakiplerin aslında aynı geminin yolcuları olduklarını idrak etmeleri, gerektiğinde dayanışmanın en asilini, en anlamlısını sergilemeleri, yerküreden İstanbul’un sokaklarındaki vatandaşımıza kadar insanoğluna milli/manevi bir kardeşlik mesajı vermeleri?
***
Kolay değil mi?..
“Rekabet ve taraftarlık kavramları rakip takımın çıkarına davranışlara izin vermez” mi?..
“Hesap mı sorarlar” Galatasaray’a faydası olan Fenerbahçeli/Beşiktaşlı/Trabzonsporlu yöneticilerden?..
Hiç tanımamışsınız siz bu milleti!
***
“Fenerbahçemiz”, “Beşiktaşımız” diyen, yeni sezonun bir Fenerbahçeliye ithaf edilmesini makul ve mantıklı bulan Galatasaray Başkanı Mustafa Cengiz’den hesap soran Galatasaraylı çıktı mı mesela?
Ayrıca, kulüplerimiz Galatasaray’ın yanında durarak sadece rakibe faydalı bir iş yapmış olmayacaklar ki...
Bugün Galatasaray’a, yarın onlara.
***
Peki... Sayın Cengiz’in yüzde yüz gollük “empati” asisti tazeliğini korurken ve UEFA Galatasaray’ı “cezalandırmak” değil “ezmek” için harekete geçmişken, neden Galatasaray’ın rakipleri Galatasaray’ı yalnız bırakıyorlar uluslararası arenada?
“Ne kadar yıpranır, fakirleşirse işimiz o kadar kolay olur” diye mi?
Olabilir.
Ama inanın ki, böyle niyet sahipleri yüzde beş bile değildir rakip kulüpleri yöneten akıllar arasında... Yüzde beşten fazlaysa zaten “akıl” falan yok demektir ortada!
***
Diğer kulüpler kulaklarının üzerine yatıyorlar; çünkü hepsinin dosyaları var UEFA’da...
Şirin görünmeleri lazım ki, yarın öbür gün pazarlık ederken “üzerine vazife olmayan işe karışıp UEFA ile zıtlaşmış asiler olarak” muhasebe maçına 1-0 mağlup başlamasınlar.
Çok yanılıyorlar.
Çünkü, “Sarı öküzü” vermiş oluyorlar eşkıyaya.
Ayağını alıştırmış oluyorlar.
Susarak, dayanışmanın gücünü heba edip tek tek hesaplaşmanın çaresizliğine mahkum ediyorlar kendilerini. Meydanı UEFA’ya dilekçe yazıp “Galatasaray’ın Avrupa’dan men edilmesini” isteyen taraftar kimliğindeki psikopatlara bırakıyorlar.
Fırsatı kaçırıyorlar.