“Aziz Yıldırım yeniden seçildi, demek ki yine şampiyonuz”!..
Nevzat Dindar kardeşimin şahane röportajında sayın Yarsuvat’ın manşete çıkan cümlesini okudunuz.
Açık söyleyelim... Duygun Yarsuvat değil de başka bir Galatasaray başkanı Aziz Yıldırım’a aynı lafı etseydi, bugün kılıçlar çekilmişti.
Geçmiş, gelecek, yatak, yorgan hepsi ortaya serilmişti.
Seçim nedeniyle silah yasağı var tabi; şimdilik “demeç kılıçlarıyla” idare ederdi iki kulüp de.
Ve bu iş karakolda biterdi!
* * *
On sene, yirmi sene önce emekli olmuş bir başkan değil ki Duygun Yarsuvat... Bakmayın kutlamasını bile göremediğine; Galatasaray’ı son şampiyonluğa taşıyan insan.
Taze taze dönüyor Aziz Bey’e, “Galatasaray’ın şampiyonluğuna katkıları yüzünden” bir tek teşekkür etmediği kalıyor.
Tık yok rakip cenahtan...
Muhtemelen gülümseyerek okumuşlardır.
Neden?..
Usta bir cerrah gelip sinirlerini mi aldı futbolumuzun?
Hayır... Hayat ustası bir başkan rüzgar gibi geldi geçti, sinirleri latife ile pansuman etti, etkileri kaldı; kalacak.
Bunun özeti; adil, esprili ve hoşgörülü olmak.
Derbide mağlup olduktan sonra “gelenek bozulmadı” diyen ve tüyleri diken diken olan Galatasaray şahinlerine karşı sonuna kadar sözünün arkasında duran, sırası geldiğinde rakip takımın başkanını paralel örgüte karşı savunan Duygun Başkan’ın güleç tespitleri kime batabilir ki?
* * *
Geride bıraktığımız sezon, rahmetli Süleyman Seba adına pek da aykırı düşmeyecek bir üslupla tarihe yazıldıysa...
Kıyasıya yarışa rağmen istatistiklerde şiddet ve kavga eskiye oranla daha azsa...
Zehir zemberek demeçler sıfırlanmasa da iyice seyrelmişse...
Sezonun öyküsünü tek başına yazmadı ama telif hakkı sayın Duygun Yarsuvat’a aittir...
* * *
Keskin bıçak bir Galatasaray Başkanı, Fenerbahçe yönetimini agresif yapabilir, Beşiktaş’ın yoksunluğunu kızgınlığa çevirebilir, Trabzonspor yönetimine intikamcı misyonunu hatırlatabilir ve sezonu yangın yerine çevirebilirdi.
Çelebi duruşu, insani yaklaşımı ve doğaçlama mizahı ile cadı kazanı haline getirilmiş futbola güler yüzü hatırlatan başkandır sayın Yarsuvat.
Futbol kalitesi tartışılsa da mücadele ve yarış açısından futbolseverleri tıka basa doyurmuş sezonun üzerine demli bir çayın şekeridir...
Kavgasız da kupa kazanmanın mümkün olduğunu göstermiştir.
Rekabetle hakaret arasındaki uçurumu derinleştirmiş, ebedi düşman haline gelmiş Fenerbahçe’ye ezeli dost olarak davranmış, futbolcularından medya mensuplarına kadar her futbol aktörüne hak ettiği saygıyı esirgememiştir.
Hiçbir başkanın hiçbir rakip yöneticiden göremeyeceği iltifata Fenerbahçe ikinci başkanı Mahmut Uslu’nun “görevde kalmasını isterdik” cümlesiyle nail olması da bu yüzdendir, altı ayda altı yıllık iz bırakması da.
İki kupa kadar önemlidir bu kişisel zafer.
Çünkü, futbolun huzuru ile kişilerin tutumu ikizdir.
Anladık ki, ihtiyacımız varmış böyle başkanlara...