İlk devre bitti maç. Fenerbahçe iki penaltı, hakem bir Kasımpaşalı attı, sonrasında eksik rakibin Kadıköy’de Fenerbahçe’ye boyun eğmekten başka çaresi kalmadı.
Penaltılar mı?..
Birincisi apaçıktı... İkincisini hakem göremedi. VAR devreye girdi ki, Kasımpaşalı Hafez’in atılması bu belirsizlik yüzündendi. O da pozisyonu görmemiş olmalı. Sağlam penaltıydı oysa.
Kasımpaşa’yı mahfeden aşırı motivasyondu aslında.
Kadıköy’e kazanmak için gelen bir rakibin yenilme ihtimali üçe katlanıyor sonuçta. Çünkü başka bir dünya orası. Sadece seyirci değil; Fenerbahçeli futbolcuların da performansı artıyor. En azından kazanacak kadar! Takım olarak değilse bile bireysel olarak. Neleri varsa sahaya koyuyorlar.
O kadar ki, Fenerbahçe’nin aklı, üstadı, anahtarı teslim ettiği Emre olmasa bile kurtarıyorlar maçı.
Aslında takımı Emre’ye endekslemek Fenerbahçe’nin hatası. Sahada olamıyor bazen... Olamayacak zaten. Yaşı, sakatlığı, siniri yüzünden koskoca bir takımı Emre’ye emanet etmek kadar saçmalık olamaz.
Siz Muriç’e bakın...
Muriç ilginç!.. Resmen “savunmacı santrafor” her ne demekse...
Adam ilk penaltı öncesi savunmadan top çıkarıyor, Moses’e cetvel gibi bir ara top bırakıyor. Devamı Ozan ve penaltı.
Oyun içinde topu saklamak mı gerekiyor, Muriç göreve... Takımı ileri taşımak mı, yine Muriç. Gümbür gümbür gol atamıyorsa doğru dürüst beslenmediği için.
Muriç’i besleyemeyenlerin başında Rodrigues geliyor. Apaçık “tasarruflu” oynuyor Rodrigues. “Bu ne biçim kanat” da dedirtmiyor “bu ne güzel kanat” da.
Sonra orta saha... Sanki birinci vazifeleri savunma. Bir şey yanlış bu takımda. Uzak mı oynuyorlar, topu mu taşıyamıyorlar, ileri gitseler bile organize mi olamıyorlar belli değil. Her tespitin tersi de söz konusu. Mesela pozisyon hovardası bu Fenerbahçe... Yani pozisyona giriyor. En iyi santrafor onda, gole çeviremiyor. Savunma kale gibi... Ama çok rahat gol yiyor. Bazen muhteşem oynuyor bazen kaos. Buna çare üretecek biz değiliz tabi; bu iş için para alan Ersun Yanal.
Fenerbahçe kazandı ama... Alması gereken daha çok yol var. Örneğin beklerin oyuna girmesi.
Savunmanın zaman zaman konsantrasyonunu yitirmesi.
Ve en önemlisi Muriç gibi bir gol makinesini doğru dürüst pozisyona sokamaması.
On kişi kalmış Kasımpaşa’dan beraberlik golü yenir mi?
Açık konuşalım... Fenerbahçe ancak yediğinde fazla atabilirse şampiyon olur. Muriç’i iyi kullanamazsa da gol atmak için duran topları, penaltıları beklemesi gerekir.
Her rakip Kasımpaşa gibi değildir ve bol keseden penaltı yapıp on kişi kalmayabilir.
Kim bilir belki de Ozan’a kaleyi nişanlama çalıştırması yapması gerekir Ersun Yanal’ın... Moses’e ayağını düzgün tutma çalışması. İsla ve Dirar’a eskisi gibi uyumlu oynama antrenmanları.
İki penaltı, bir kırmızı karttan sonra Fenerbahçe’ye kart çıkarmak için eli cebinde gezen hakemler için dikkatli olma çabası da dahil bunlara...
Milli maç arasından önce Kasımpaşa galibiyeti çok önemli bir başarı değildir Fenerbahçe için. Ben eze eze kazanan bir Fenerbahçe göremedim.
Yanlış motive edilmiş ve Kadıköy’e kazanmaya gelmiş bir Kasımpaşa’ya fark atamayan bir takım, kazandığı üç puana değil geleceğe bakmalıdır.