Hani... Nefesten alacaklı kalırsınız ya bazen!.. Göğüs kafesinizdeki körükler, neyi var neyi yoksa hayret ve kıvançla ağzınızdan dökülen “vay be” ünleminize üfler, sonra durur bekler...
Hani... Bilinç, karabasanı yenip uykunun derinlerinden çekip çıkarır ya sizi!.. Kan ter içinde olmanıza aldırmaz kurtulduğunuza sevinir, hayra yormaya çalışırsınız kâbusunuzu...
Hani... Yolda yürürken omzu değene, ayağınızı ezene kızacağınız yerde sarılasınız gelir!.. Yere mendil muamelesi yapana bile kardeşçe bakar “belki bir derdi var” empatilerine dalar, kendinize bile hayret edersiniz...
İşte öyle bir şey...
Spor Bakanı, Federasyon, Kulüpler Birliği başkanları, kulüp yöneticileri ve futbol direktörünün medya ile birlikte Gümüşsuyu’ndan Şehitler tepesine inip sokağı korkunun rehinesi olmaktan kurtarması, öyle bir şeydir.
Bu kadarla kalmaması, açtığı cesaret bayrağı altına vatandaşları ve tüm futbol camiasını davet etmesi, Perşembe günü yapılacak organizasyonla bunu somutlaştırması öyle bir şeydir.
Şehit ailelerine “daha neler verebiliriz” hesapları ile maç biletleri için adeta açık arttırmaya kalkışan kurumlarımızın, insanlarımızın sembolik maça koşmaları böyle bir şeydir.
Gurur duydum futbolun bir parçası olduğum için.
Sevindim, duygulandım futbolun bu ülkeyi bitirmeye çalışanlara göğsünü siper etmesine... Aynı şeyi yapmak isteyen milyonlara kılavuz olmasına... Futbolun tüm unsurlarıyla gönüllü katılmasına.
Ve futbolun sektör olarak “kâr hesabı” yapacağına varını yoğunu, hatta kendini ortaya koymasına.
Hani... İyi ki varsınız derler ya.
İşte öyle bir şey.
Bu jestin büyüklüğü nerededir biliyor musunuz?
İnsanları mobilize etme gücüne sahip, hemen hepsi anlı-şanlı bir grup futbol adamının inleyip ağlaşmak, tweet atıp işine bakmak yerine sahip oldukları gücü, devşirdikleri ünü, vatan menfaatine işleme koymaları ve bu arada futbolun doğasında olan rekabet hissini zerre kadar hesaplamamalarında.
“Yakınlaşma” suç sayılırmış taraftarlık tabanında...
Vız gelir.
Her kulübün rakiplerine karşı “rezervi” varmış!..
Tırıs gider.
Söz konusu vatansa, kucak da açılır kale de...
Mesaj böyle.
Hani futbolun da kendine has bir siyaseti var ya...
Resmen ayaklar altında!
Onun yerine vatandaşlık hukukunu yücelten birlik, kardeşlik, dayanışma ve kurtuluş için ortaklaşma hedefinin konduğu günleri yaşıyoruz şu anda.
Olmuş yaraları sarmak, yeni yaralar açmak isteyenleri uyarmak için bundan daha anlamlı/yapıcı/cesurca ne gelir futbolun elinden?
Gel de nefesin kesildi diye sevinme...
Gel de karabasanı hayra yorma.
Gel de kızacağın adamı sevme.
Gel de futbol ve futbol adamlarımızla iftihar etme.