Doymuş, bıkmış, yarı aç yarı tok vatandaşın pilav üstü “az” siparişi kadar “kuru” ve yarım yamalak başladı derbi.
Seyircisi az, enerjisi az, havası az, pozisyonu az...
Başkan Ünal Aysal’ın giderayak verdiği gaz pek işe yaramamış gerilim bile yaratamamıştı!
İkinci dakikada Burak, başkanı Aysal’ın hakem Cüneyt Çakır’a çaldığı maya “tuttu mu” diye bir yokladı... Fenerbahçe ceza sahasına artistik bir uçuş yaptı ama işe yaramadı.
Çakır’ın kimyası yerli yerindeydi belli ki...
Maçın ilk devresinde Arena’nın sahibi Fenerbahçe gibiydi. Çünkü hem hücumda hem savunmada orta sahası hep beş kişiydi.
Kendi sahasına saklanmış organize olamayan Galatasaray’ı mahkum kılan, en başta göbeği rakibe vermesi, sonra Sneijder’in sahada olması ama oyunda olmamasıydı.
Kim bilir, belki yerini beğenmedi derken, ikinci yarının düdüğü ile beraber aynı Sneijder aynı yerden Galatasaray’ın ilk, maçın en önemli gol pozisyonuna girince anlaşıldı ki yer değil niyet önemliydi.
Evet “niyet”... Mesela bir aylık sakatlıktan çıkmış 34’lük Emre, sahada kalabildiği 34 dakikada üç muhteşem pasla kimin derbiye daha motive olduğunu göstermişti zaten.
Galatasaray koskoca bir ilk yarıyı misafirine teslim etti ama sahada iyi olanın da futbolu “az”dı ve koca bir yarıda iki tehlike dışında ciddi bir gol pozisyonu yaşanmadı Galatasaray kalesinde.
Ceza sahasında düşen Emenike’ye penaltı verilebilir miydi?..
Hayır. Ayağını takan Emenike’ydi çünkü.
İkinci yarı kırmızı bir şok dalgasıyla başladı ve bu kırmızı Fenerbahçe’de sonun başlangıcıydı. Konyaspor maçındaki Bekir’den sonra Alves de rakibin ensesine taban basarak her şeyi “az” olsa da adı, geleneği, getirisi “tam” derbide takımını 10 kişi bıraktı.
Nedendir Fenerbahçe’deki bu sorumsuzluk?
Karşılığı yok da ondan... Kimse “ne yapıyorsun be adam” diye sormuyor kun-fu’cu faulleriyle takımı eksiltenlere.
Otorite boşluğu mu ne?..
Galatasaray ikinci yarıda bambaşka bir takım olduysa, Prandelli, Dzemaili gibi en iyi savunmacıyı bile golcü Umut’la değiştirecek kadar galibiyet umuduyla dolduysa, Fenerbahçe “azalınca” kuru derbinin tadı Galatasaray adına arttıysa, sebebi Alves’tir.
Olcan’ın direkten dönen şutu da o yüzdendir, İlk yarının görünmez adamı Sneijder’in uzaktan füzeleri de... Umut’un Emre’nin bastırması da.
Maçın üçte biri kalmışken Emenike’yi de oyundan alan İsmail Kartal’ın planı belli oldu ki, hedef Arena’dan yenilmeden çıkmaktır...
Eksik takım derbide ne kadar dayanabilir ki... İkinci yarıda dirilen, daha doğrusu Fenerbahçe tarafından diriltilen Sneijder’in iki golü Fenerbahçe’yi bitirdi.
Alper’in şeref sayısı aldatmasın sizi.
Pilavüstü az derbiden avucunu yalayarak çıktı İsmail Kartal ve talebeleri.
Sebep?
Ciddiyetsizlik.