Alanyaspor, Ankaragücü ve dün akşam Antalyaspor beraberlikleri Trabzonspor’un şampiyonluk şansını bitirdi. Sen elindeki avantajı bu kadar hoyratça harcar isen yapacak bir şey kalmıyor.
Trabzonspor şampiyonluğu ne kadar istese de, gördük ki stres yönetiminde son derece başarısız. Kolay maçları zora sokmak, böyle bir psikoloji. Üstesinden gelemiyorsanız, bedelini de ödeyeceksiniz. Demek ki Trabzonspor böyle bir yarışın parçası olacak motivasyona sahip değilmiş.
Takım olarak hem savunmada, hem hücumda en kötü oyunlarından birini sergiledi bordo-mavili ekip. Sadece mücadele etmek yetmiyor. Üretecek, rakibi zorlayacak ve ilk bölgede de önlemlerini alacaksın. Çoğunu yapamadılar. Yediği iki golde de inanılmaz savunma hataları vardı. Neden? Çünkü her maçta değişen savunma kurgusu, yılın kalecisi seçilecek Uğurcan’ın bile bonservis ücretinin düşmesine yol açtı.
Şu iyi oynadı, öteki hiç mücadele etmedi demek yersiz. Trabzonspor takımı, Başakşehirspor’a şampiyonluğu altın tepside sundu. Yitirilen puanlara bakın. Pandemi öncesi ile sonrası arasında çok büyük fark var. Kişisel fikrim. Şampiyonluk için “o sezon bu sezon” olmasa da, Trabzonspor önemli bir başarı elde etti. UEFA’nın verdiği ceza kalkar ise Şampiyonlar Liginin kapısını zorlayacak. Artı, Ziraat Türkiye Kupasını on yıl sonra kazanma ihtimali var.
Bu kadar badireden geçen, maddi olarak uçurumun eşiğinden dönen bir takımdan söz ediyoruz. Her şeyin bir anda olmasını isteyen sabırsız camia bu gerçekleri görmeli. Teknik direktörü, başkanı, yönetimi, futbolcusu istemez mi şampiyonluk ipini göğüslemeyi? Olmadı ise, emeğe saygı göstereceksiniz. En azından saygı duyacaksınız.
Trabzonspor bu sezonun en başarılı iki takımından biri ise, şikayet etmek yerine yarın daha güzel yerlerde olması için destek verin.