Hakem konuşmayı sevmem. Ama kusura bakmayın da, çok fazla maçın önüne geçmeye başladılar artık. Galatasaray-Hatayspor kupa maçında Luyindama’nın rakibini kelle paça yere indirdiği pozisyona kırmızı kart göstermeyen hakem Mustafa Öğretmenoğlu, dün akşam da gereksiz yere adından söz ettiren isim oldu. Önce 47. dakikada Berkan’ın ikinci sarısını es geçti, sonra 69’da Hosseeni ile Serdar’ın ikili mücadelesine tartışılan, kolay bir penaltı çaldı. Oyun içinde de çok çelişkili kararları vardı.
Gelelim maça. Geçen hafta Alanyaspor maçında kaçırdığı penaltı sonrası bazı taraftar gruplarının infaz etmeye çalıştığı Rodallega var ya. Dün akşam terinin son damlasına kadar mücadele etti, golünü attı, savunmada çok kritik toplara müdahale etti ve bu takımın en önemli parçası olduğunu gösterdi. İşinin gereğini yaptı!
Sadece Hugo mu pay sahibi idi galibiyette? Bakın; insanların anlamakta zorlandığı konu, Trabzonspor’un bu sezon ki hedefleriyle ilgili. Bırakın artık şu “şampiyonluk” sözcüğünü, unutun bu sezonluk.
Göztepe maçında yedek kulübesine baktınız mı? Kaleci hariç, Toure dışında hamle oyuncusu yoktu Ünal Karaman’ın.
Mevcut koşullardan şikayet eden bir teknik adam acizliğini göstermedi hoca. Tam tersi, elindeki tüm oyunculara inancını dile getirdi her fırsatta.
Lakin, geçmişteki tercihlerinin tartışılmayacağı anlamına gelmiyor bu.
Örnek; Abdülkadir Parmak’ın neden ilk akla gelen isim olmayışı idi. Gördün mü hocam? Neler yaptı o “parmak” kadar çocuk?
Koşullar zorlu. Kadro kısıtlı. Maç trafiği yoğun. Kimsenin dinlenme şansı yok.
O zaman Trabzonspor camiasına düşen, bu gerçekleri görüp, skor ne olursa olsun bu oyuncu topluluğuna sahip çıkmaktır. Çünkü onlar bir ender görülen bir karakter ortaya koyuyor.
Sakatlıktan kurtulmuş Novak, sorumluluk almaya başlayan kaptan Sosa, fedakar ve özverili Yusuf, gizli kahramanlar Nwakaeme ile Ekuban ve en önemlisi savunmada kırk yıllık stoperlere taş çıkartan Hüseyin’in performansı asla görmezden gelinemez. Helal olsun hepsine.
Trabzonspor, gençleriyle ve deneyimli oyuncularıyla bir aile görüntüsü çiziyor. Müthiş bir takım ruhu sergiliyor. Geçen hafta yaşadığı travmadan çıkması için böyle bir galibiyete ihtiyacı vardı.
Camiaya sözüm; ya kötü günde bu takıma sahip çıkıp, ya da bu çocukların üzerinden elinizi çekin.
Son olarak Hugo’dan da özür dileyip, gönlünü alın! O güzel şeyleri hak ediyor!