Trabzonspor taraftarının özlemi, geçen sezon pandemi öncesi keyif veren takımı izlemek kuşkusuz. Ama köprünün altından çok sular aktı. Bordo- mavililerin tempolu, coşkulu ve heyecan veren ekip hüviyetine kavuşması için zamana ihtiyacı var. Geçen hafta yeni teknik direktörü Abdullah Avcı ile kazanırken ne kadar zorlandığına tanıklık ettik. O kadar çok eksiği var ki.
Abdullah hoca görevi kabul ederken bu gerçekleri bilmiyor mu idi? Bilmez mi, oturduğu yerden para kazanmaya devam edebilirdi. Beklentilerin her daim yüksek olduğu Trabzonspor’u tercih ederken, dersini çalışmadan işbaşı yaptığını sanmıyorum. Lakin dün akşam da gördük ki, işi fazlasıyla zor.
Ligdeki konumu ne olursa olsun her rakip kazanmak için çıkıyor sahaya. Ankaragücü de öyle. Bakmayın 45. dakikada Baker’in duran toptan attığı gole. Çerçeveyi bulan tek şut ağlarla buluştu. O mükemmel vuruşu kurtarmak kolay değildi. Oysa ofansif yönü bu denli kuvvetli bir Trabzonspor’un daha fazlasını yapması, yetenekli ayaklarını doğru kullanması gerekiyordu.
Abdülkadir Ömür, Nwakaeme ve Ekuban, en uçtaki Afobe’yi yeterince destekleyemedi. Bireysel anlamda da yaratıcı olamadılar. Bu tarz kalabalık savunmalara karşın çözüm üretmeyi bilmeliydiler.
Soyunma odasına son dakika sayısı ile önde gitmek elbette önemliydi. İki takımın da oyun planlarını değiştirecek bir gol oldu.
Ankaragücü oyun disiplininden kopmadan beraberlik için gayret gösterirken, Trabzonspor cephesinde daha temkinli ve skoru korumaya yönelik refleksler gözlemledik. Burada uzun süredir eleştiri alan takım savunması önemliydi. Hemen her maçtaki gol yeme zaafiyetini gidermek için bazı tavizler vermeniz gerekir. O da nedir? Hücumcularınız tembelliği terk edecek ve arkadaşlarına yardıma gelecek. Bu değişim, ofansif gücünüzü olumsuz etkileyebilir. Lakin önceliğinizin ne olacağına karar verdiğiniz anda, diğer eksiklerinizi gidermek için daha çok çalışmanız ve kendinizi geliştirmeniz gerekir. Abdullah hocanın deneyimi ve birikimi, sarf edeceği mesai ile bu açığı kapatacaktır. Dengeyi sağlayabilmek önemli.
Dün gece topyekün mücadele etmeye çalışan, yardımlaşma alışkanlığını geliştiren bir Trabzonspor vardı sahada. Keyif verdi mi? Henüz hayır, fakat umut verdi. Derin bir krizden çıkmaya çalışırken, ihtiyacınız olan galibiyet serisi yakayabilmektir. Avcı yönetimindeki Trabzonspor yavaş ama emin adımlarla ayağa kalkmaya çalışıyor.
Top rakipte iken 7-8 oyuncu ile kendi alanını savunmak, değerli bir öğreti. Karadeniz ekibinin gelişimi adına birkaç fırın ekmek yemesi şart. Ben Eddie Newton ile heba edilen maçlara üzülüyorum. Yazık değil mi Ahmet başkan?
Gelelim kaptanın sorumsuzluğuna. İki sezondur Pereira’nın pimi çekilmiş bir bomba olduğunu söylüyorum. Öfke kontrolü sıfır. Böylesi kritik bir maçın son beş dakikasında takımını eksik bırakmasının mazareti olamaz. Ya karşılaşma berabere bitse idi? Maharet o bandı koluna takmak değil, gereğini yerine getirmektir. Avcı’nın takımın liderliği konusunda ona verdiği eli yeniden değerlendireceğini düşünüyorum.
Ankaragücü’nün şu hafta itibarıyla düştüğü duruma bir başkentli futbolsever olarak üzülüyorum. Evet, ekonomik koşullar belli. Ancak geçen sezondan ders çıkarılmamış olmasının faturası ağır yazılabilir!