Normal021falsefalsefalseTRX-NONEX-NONE
Bizim büyüklerimiz eski bayramları anlata anlata bitiremez ya, hep eskiye özlemden midir, yoksa giderek değerlerimizi mi kaybediyoruz gerçekten bilmem, bizim çocukluğumuzun bayramları da bir başkaydı sanki.
Çocukluk heyecanlarımız da vardı elbette işin içinde. Ailemizin muhtemelen ihtiyaçlarımızı denk getirip aldığı bayramlıklarımız vardı mesela. Öyle her zaman her istediğimiz alınamadığı, her kıyafetin altına uygun ayakkabılarımız olamadığı için çok özeldi bayramlıklarımız. Bayram öncesi özenle yıkanılır, giyilecek kıyafetlerimiz ayakkabısından çorabına kadar dizilir, bir heyecanla uyurduk. Gelecek gün her günden farklıydı çünkü.
Sabah erkenden kalkardık. Bayramlaşmalar, şeker toplamalar, verilen harçlıklarla neler alınabileceği üzerine hayaller…
Büyüdük…. Hayallerimizle birlikte, aslında insanı umutlu kılan, hayata bağlayan heyecanlarımızı da yitirdik. Bayramlar, artık tatil fırsatından başka anlam taşımaz oldu.
Hadi biz büyüdük de, şimdiki çocukların hiç bayramı yok artık. Onlar tamamen mahrum kaldı bayram sevinçlerinden, tanıyamadılar bayramları. Zor elde etmenin ardında gelen sahipliğe yabancılar. Bayramlık sevinçleri hiç kalmadı. Bayram okula gitmemek için, tatil yapmak için bir fırsattan öte değil. Sabah erkenden kalkmanın, kalabalık aile kahvaltılarının tadını, el öperken büyüklerden alınan duanın iç rahatlatan sıcaklığını tanımıyorlar.
Elbette onların değil, biz ebeveynlerin hatası bu. Çocuklarımıza devretmemiz gereken bir değer, bizlerin kolaya kaçması, bencilliği nedeniyle kaybolup gidiyor.
Hadi bayramlarımıza sahip çıkalım, çocuklarımıza aktaralım.
İyi bayramlar