Hayatınızda kaç kere “Bende şans olsaydı zaten…” ile başlayan cümleler kurdunuz?
Etrafınıza baktığınızda bazı insanlar için hayat ne kadar kolay öyle değil mi? Halbuki ondaki şans sizde olsaydı, siz neler yapardınız, ne kadar iyi kullanırdınız evrenin size sağladı torpili öyle değil mi? Size de babanızdan bu kadar mal mülk kalmış olsaydı, siz de onlar gibi yaşar hatta üzerine fazlasını koyardınız. Şimdi iş arayıp durmak, ya da nefret ettiğiniz bir işte, yerini hiç hak etmeyen müdürünüzün kaprislerini çekmek yerine, aile şirketinin başına geçmek gibi bir şansınız olsaydı. Belki de bırakın şirketi yönetmeyi, bir holding haline bile getirirdiniz onu. Peki, zaten şu meşhur doğmuş, ünlülerin kucağında büyümüş, zaten ömrü boyunca yan gelip yatsa , torunlarını bile geçindirecek kadar parası olan sosyeteye ne demeli. Eh tabi, insan ünlü birinin çocuğu olunca zaten bütün kapılar açılıyor önünde.Birilerine ulaşmak, kendini beğendirmek için hiç gayret göstermesine gerek kalmıyor. Ulaşması gereken insanlar zaten çevresinde pervane, öyle değil mi? Yani, doğuştan şanslı.
Bir de anadan babadan hiçbir şey kalmamış, kendi kendine hayata tutunmuş insanlara çevirelim gözlerimizi. Bak adama, ne güzel çalışmış kazanmış. İşini bu kadar büyütmüş. Oluyor demek ki, ne dersiniz. Yok canım, kesin çalıp çırpmıştır, bu kadar para çalışarak olmaz. Peki ,bak şu kadına, yıllarca durmadan çalışmış, ama en üst seviyeye çıkmış işte işinde. Bırak bu ülkeyi, dünya tanıyor artık onu. Yok canım, kim bilir ne tavizler vermiştir kendinden. Herkes ahlaksızlığı göze alsa, herkes o kadar tepeye çıkar zaten. Her ünlü, her başarılı, her zengin illa ki ahlaksız, yalancı, dolandırıcı mı? Değil elbette ama, şans var insanlarda, Allah “yürü ya kulum” demiş.
Peki ya, sizde? Sizde şans yok mu hiç? Bir sürü insan var, hayatta maalesef hep kötü dönemeçlerden geçmiş. Doğuştan engelli, kazaya kurban olmuş ya da çok istediği halde eğitim almak gibi bir şansı olmamış. Siz de onlardan şanslı değil misiniz? Ya da siz de v onlardan daha az ahlaklı, daha az dürüst ve doğrucu musunuz?
Evet , maalesef bulunduğu noktaya birileriniz ezerek, kandırarak gelmiş insanlar var. Ama bir o kadar da azimle çalışan, tırnaklarını kanatarak hedeflediği noktaya varmış, vazgeçmeden yılmadan çabalamış ve başarmış insan var. Şanslarını kendi yaratmış insanlar.
Gözümüzü başkalarının hayatlarına dikip, başarılarının altındaki gizli gerçeği kurgulayarak kendimizi kurnaz zannetmek, enerjimizi boşa harcamaktan başka bir işe yaramıyor maalesef. Akıllı olmak, başkalarının nasıl başardığına dair teoriler üretmek değil. Başkasının kaç para kazandığını öğrenmeye çalışmak yerine, nasıl daha fazla kazanacağına kafa yoranlar kazanıyor. Onların işlerini hangi dalavereyle büyütmüş olduğunu çözmeye harcayacağınız zamanı, siz kendi işinizi büyütmek için kullandığınızda büyüyor iş. Başkalarına değil, kendinizi baktığınızda, kendinizle yarıştığınızda basamakları tırmanabiliyorsunuz.
Başka hayatlar hakkında ürettiğimiz komplo teorilerini, onların şanslarına, kendi şanssızlığımıza hayıflanmayı bıraktığımızda, fark ediyoruz ki, karmakarışık teorilere hiç gerek yok aslında hayatta. Çok basit çözümleri var şansı yaratmanın; Çalışmak, disiplin, her daim eğitim….
Bırakalım artık başkalarının ne yaptığını, nasıl yaptığını. Kendimize bakalım artık. Haksız kazançların ayyuka çıktığında, zaten biz bakmadan da geliyor önümüze. Aradaki farkı kapatmanın tek yolu, çalışmak, ilerlemek. Durup yüksektekileri izlemek yerine, yükselmeye çalışmak.
Hayatın kuralı çok basit; Ya başkalarını izler arkalarından bakarsınız, ya da hızlanır onları ardınızda bırakırsınız. Bence şans, bunun farkında olmak.
Sevgiler
Yeşim Varol Şen