Başımız sağolsun

Gözlerim şişti ağlamaktan ama boğazım hala düğüm düğüm. Milletçe içimiz yanıyor…

Birkaç gün sonra geçecek biliyorum. İnsanız ya, yine unutacağız. Hayatın içinde kendi meselelerimizle uğraşmaya, tıkanıp en sevdiğimiz diziyi kaçırmamıza sebep olan trafiğe söylenmeye, gelen zamlardan şikayet etmeye devam edeceğiz. Şu anda yayınlarını durduran programlarda yine göbekler atılacak, kurban bayramında gidilecek yerlere dair planlar dolu dizgin devam edecek. İnsanız ya….. nasıl insanlarsak artık.

Ama o anneler unutmayacak. Onların acısı hiç azalmayacak, bağırlarındaki yangın hiç sönmeyecek. Ekranlarda dudaklarından “Vatan sağolsun”u duyduğumuz babalar, içlerinden “bu nasıl vatan” demeye devam edecek.

24 şehit haberini aldığımızda hepimizin yüreğine kor düştü. Çünkü sayı çok fazlaydı. Oysa alışmıştık tek tek, üçer beşer şehit haberlerini almaya. Nerdeyse “yazık” deyip geçer olmuştuk üstünde durmadan. Oysa şimdi, 24!

Gel de aradaki farkı, tek başına şehit olan aslanımızın anasına sor. O, evladını tek başına düzenlenen cenazesiyle yolcu eden ananın bağrı, şu andakinden daha az mı yandı ?

“Bıçak kemiğe dayandı” diyorlar.

Bu bıçak, tek şehit için kemiğe dayanmıyor mu?

O bıçak, yavrusu şehit olan o ananın kemiğini bile kesip attı çoktan.

Nasıl düzeltilir, hükümete düşen ne, muhalefet ne yapsın, ben bilemem. Ama çözümün, ulusça kenetlenmemiz gereken bu durumlarda birbirlerini suçlamaları olmadığını biliyorum. Hepimizin yüreği yanarken, “biz iktidarda olsaydık bu böyle olmazdı” mesajları veren söylemler isyanımızı arttırmaktan başka bir işe yaramıyor maalesef. Kafa kafaya veren, krizi fırsat bilmeyen, birlikte çözüm arayan liderler lazım bize. Ben onu biliyorum.

Yüreğim kan ağlıyor. Şehitlerimizin acısı, içimizde. Bu günler de geçecek biliyorum.

Ama unutarak geride bırakan değil, aşarak üstesinden gelen bir millet olmayı diliyorum.

Tek şehit haberinin bile, bugünkü kadar tepkiyle karşılanacağı, bu kadar isyan yaratacak kadar olağan dışı olduğu bir vatan diliyorum.

Türk- Kürt, Müslüman- Hristiyan hiçbir a ayrımı yapmak zorunda kalmayacağımız bir ulus diliyorum.

Bu son acı olsun, şehitliklerimiz tarihi yerler olsun istiyorum!