Hadi Tanışalım

Boşbulduğu her fırsatta eline kalem kağıdı alıp yazmaya koyulan biri olarak, saatlerdir masamda oturmuş "nereden başasak?" , "nasıl tanışsak?" diye kafa patlatıyorum.Flört ettiğin çocuğa ilk mesajı atmama tribine bağlamama ramak kaldı.

Bugün metro istasyonunda bir bilboardda kırmızı bir manto gördüm. Bu beni bir anda otuzküsür sene öncesine götürdü. İki yaşıma girmeme birkaç ay kala aile üyeleri biraraya gelmiş, beni konuşturup sesimi kaydetmişler. O ses kaydında anneannemden istediğim kırmızı manto ve kırmızı ayakkabı hevesim hala koskocaman bir tebessüm olarak suratımda...

O yıldan bu zamana kadar istediğim şeyleri düşündüm sonra, hatırlamaya çalıştım bir bir. Mesela ne olmak istediğimi sorduklarında vampir olmak istediğimi söylerdim. Nereden görmüşsem artık o yaşta vampiri falan ve nasıl bir meslek sınıfına oturtmuşsam artık...

Yaşım ilerledikçe her ne kadar başkalarına hayal gibi gelse de bana göre daha mantıklı isteklerim olmaya başladı.Meslek lisesinde okuyan biri olarak Amerika'da bir üniversiteden burs kazanmak istedim mesela.Kazandım!Ailevi sebeplerle gidemeyip bir meslek yüksek okuluna kaydolduğumda dört senelik bir fakülte bitirmek, yüksek lisans yapmak istedim. Yaptım! Okul yıllarında hevesle okduğum dergilerden birinde yazılarım yayınlansın istedim. Bir dergide yayın yönetmenliğine kadar yükseldim. Daha lisa yıllarından itibaren tuttuğum tüm günlüklerde 35 yaşıma geldiğimde kendi işimi kurmuş olmayı diledim. 31 yaşında kendi işimin başındaydım.İnsanlar balıketi bir kadın olduğumu kabul etmem ve vücudumla barışmam konuşunda bana telkin verip dururken şu an tam 35 yşında ve tam üç yıldır 36 beden bir kadınım.

Gözünüzün önünde paçalarından bal damlayan ya da hırsından kurtadama dönmüş bir kadın canlandıysa hemen dağıtın o imajı çünkü ne şanslı bir kadınım ne de hırslı!

Ben sadece ne istediğini bilen, birşey istediğinde kendine ve istediğine sahip olabileceğine inanan,yaşadığı aksiliklerin ya da takıldığı engellerin onu yolundan çevirmesine izin vermeyen mutlu bir kadınım!

Çünkü ben üşenmem. Aklıma gelen şeyi uygulamaya koyacak enerjim vardır daima. Çünkü ben sevdiklerime zaman ayırır, ilgi gösteririm. Sendelediğimde beni ayakta ttan şeyin onlar olduğunu iyi bilrim. Çünkü bu koşullar altında ve bu zamanda bir hayat şansımız daha olmayacak. O yüzden hazır şansınız varken deneyin!

Başkalarının hayal gibi gördüğü şey sizin birkaç adım ötenizdeki gerçekliğiniz olabilir.İstemekten ve denemekten korkmayın!

Tabi vampir olmak istemediğiniz sürece... Zira ben henüz olabilmiş değilim. Yine de ömür uzun... Neden olmasın?