Uçak çarptı Esin, kaçın!Dünya Ticaret Merkezi’nin 77’nci katında çalışan Levent ve Esin Eyilik kardeşler, ölümden Türkiye’deki kuzenleri Fulya’nın "Binanıza uçak çarptı! Çabuk oradan çıkın" telefonuyla kurtuldular... Onlar çıktıktan 5 dakika sonra, koca bina çöktüSALİH UÇAR Antalya DHAABD'de teröristlerin uçaklı saldırısına hedef olan New York'taki Dünya Ticaret Merkezi'nin 77. katında ihracat şirketi bulunan Eyilik ailesinden Levent ve Esin, Türkiye'deki yakınlarının cep telefonuyla arayıp "İkinci uçak bulunduğunuz binaya çarptı" diye uyarması sayesinde korkunç şekilde ölmekten
son anda kurtuldu.
Merdivenle kaçtılarİzmir'de kurulu Kula Mensucat'ın sahibi Erol Eyilik'in çocukları Akınç (29), Levent (26) ve Esin Eyilik (24), ikiz kulelerden ikinci çöken binanın 77’nci katında "New Ey International Trade" şirketini yönetiyordu. Saldırı günü Akınç Eyilik, bankadaki işlerini yapmak üzere ofise gelmedi. Esin ve Levent ise ofisteydi. Aniden yan kuleden gelen patlama sesi ve binanın çalan sirenleriyle ayağa fırladılar. Hemen kapıya koşan iki kardeş, el ele tutuşarak merdivenleri inmeye başladı.
Türkiye’den telefonBu sırada saldırıyla ilgili
haberleri televizyondan izleyen İzmir'deki babaları Erol Eyilik ve Antalya'daki kuzenleri Fulya Eyilik, hemen telefona sarılarak iki kardeşe ulaşmaya çalıştı. Eyilik kardeşler, 57. kata geldiklerinde uçak, onların bulunduğu kuleye çarptı. Ne olup bittiğini anlayamayan Esin ve Levent, olayı televizyondan naklen izleyen Fulya Eyilik'ten içinde bulundukları binaya da ikinci bir uçağın çarptığını öğrendiler. 30’uncu kata geldiklerinde ise telefon bağlantısı aniden kesildi ve büyük bir gürültü koptu.
Yavaş koşan öldü!Esin Eyilik, bu dehşet dakikalarından sonra yaşadıklarını, kuzeni Fulya'ya şöyle anlattı:
"İnmeye devam ediyorduk. Bizim bulunduğumuz binaya da uçak çarptığını öğrenince daha da hızlandık. 3'üncü kata geldiğimizde yandaki kule çökmüş. O gürültüyle indiğimiz merdivenler de çöktü. Karşımızdan gelen itfaiyeci ‘aşağıda patlama oldu galiba’ dedi. Zeminden gelen yoğun duman ve toz üzerine itfaiyeciler bizi başka bir yoldan 5. kata çıkardılar. Buradan başka bir kapıyı geçerek sağlam kalan merdivenleri bulduk ve koşmayı sürdürdük. Dışarı çıkınca arkamıza bakmadan koşmayı sürdürdük. Biz çıktıktan 5 dakika sonra da ikinci kule göçtü. Uyarılmasaydık, merdivenlerden yavaş iniyor olacaktık. Ve biz şu anda hayatta olmayabilirdik. Çünkü binadaki insanlarda panik yoktu ve herkes merdivenlerden oldukça yavaş iniyordu."
YAŞAM