1960 lı yıllarda akademisyenler tarafından nispeten az incelenmiş bir konuydu bu. İrade.
Psikologlar bu tür konuları "kendine -hakim -olma "diye adlandırdıkları şeyin bir boyutu olduğunu düşünürlerdi.
İrade üzerine o yıllarda yapılan bir sosyal psikoloji deneyinde Stanfordlu bilim insanları 4 yaşlarındaki bir grup çocuğu "irade açısından " teste tabii tuttular.
??Bir odaya götürülen çocuklara, aralarında şekerlemelerin de bulunduğu lezzetli yiyecekler ikram edildi.Onlara bu konuda bir anlaşma yapma şansı verildi.Dilerlerse hemen bir şekerleme yiyebilirlerdi. Ancak birkaç dakika bekledikleri takdirde iki tane yiyebilirlerdi.Araştırmacı odayı terk ettiğinde bazı çocuklar şekerlemelerin cazibesine dayanamayıp araştırmacı odadan çıkar çıkmaz bir tane yedi. Yaklaşık %30' u sadece kendini tutabilmeyi başardı ve araştırmacı odaya geldiğinde iki tane şekerleme yeme hakkı kazandı. ????
Çift taraflı aynadan bilim insanları ikinci şekerlemeyi hak eden iradesine hakim olmayı başaran çocukları kaydetti .Yıllar sonra deneye katılan tüm çocukları arayıp buldular, artık liseye gidiyorlardı.
Dört yaşında iken ödül için bekleyen çocukların notları ,"önemli sorunlarla başa çıkabilme becerileri", arkadaşlık sürdürme yetenekleri diğer çocuklara oranla ortalama 210 puan yüksek olduğu kaydedildi.
Okul öncesi yaşlarda bir şekerlemenin cazibesine kapılmamayı başaran çocuklar ; hem sınıfa zamanında yetişiyor ,hem de arkadaşlıklar kurup akran baskısına direnmeyi diğerlerine oranla daha iyi başarıyordu.
Bu deneyden hareketle okul öncesi dönemde "kendine hakim olma" becerisi geliştirecek etkinlikler çoğaltılması kanaatindeyim.
Arzularımızı ertelemenin yollarını bulduğumuz zaman ancak gerçek başarıyı elde edeceğiz.