En Yardımsever Piyanist, Burçe Karaca

Burçe Karaca, 1989 yılında Ankara'da doğdu bir piyano aşkıyla doğdu. İlk oyuncağı oyuncak bir piyanoydu. Daha sonra ailesinin de yardımıyla beş yaşında piyanoya başladı. Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi flüt bölümünden mezun oldu. Başkent Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Müzik Teorisi ve Kompozisyon Bölümü’nü birincilikle ve tam bursla kazandı. Takip eden sene, ikinci dal okumak üzere girdiği piyano bölümü sınavında da başarı göstererek bu bölümde de okumaya hak kazandı. Üniversite eğitimini iki bölümden de birincilikle mezun olarak tamamladı. 3 Aralık 2020 tarihinde 6 parçadan oluşan ‘Moving Along the Blanks’ adlı ilk albümünü yayınladı. Sinematik ve minimalist tarzda yazılmış bu eserlerin nota kitabı Temmuz ayında dinleyiciler ile buluştu. Burçe, birçok yardım konserlerinde aktif rol alıyor. Özellikle sanata gönül veren ama yeterli imkanlarla sahip olmayan öğrenciler için çalışmaları devam ediyor. 

• Piyano sizin ne ifade ediyor?

Piyano benim için eski bir dost gibi. Enstrümanların yıllar içinde elinizin kolunuzu bir parçası haline geldiği söylenir. Benim için özellikle sahnede performans sırasında bir uzantı haline gelmekten çıkıp enstrümanla birleştiğim ve bir olduğum bir duruma geliyor.

• Türkiye’de piyanist olmanın zorlukları var mı? Neler?

Sanatçı olmak başlı başına zor ve uzun bir süreç. Sanatı ve sanatçıyı kollayan bir sosyal düzende sanatınızı icra etmek çok daha olumlu sonuçlar verecektir. Hem maddi hem manevi olarak yıpratıcı bir süreç. 

• Ankara’da yaşıyorsunuz. Kültür-sanat alanında Ankara ile İstanbul’u karşılaştırabilir misiniz?

İstanbul dünya başkentleri arasında dolayısıyla hareket yoğunluğu çok daha fazla ve uluslararası alanda sahneler kuruluyor. Ankara belki bu bakımdan biraz daha kısıtlı ama burada da kemikleşmiş bir izleyici ve dinleyici kitlesi var.

• Yeni albümün yolda olduğunu biliyoruz. Ne zaman çıkıyor?

İkinci albümüm için solo piyanonun dışına çıkarak yaylı enstrümanlara da yer verdim ve hepsi piyano eşlikli olmak üzere toplam sekiz adet parçayı Galata Canavar Stüdyoları’nda dört günlük bir stüdyo kapanmasıyla birlikte kaydettik. Albümü oluştururken, dinleyenlerin ilk parçadan son parçaya kadar bir tren yolculuğu yaptıklarını imgeledim. Bu sebeple albümün adı ‘Journey on Rails’ (Raylarda Yolculuk) oldu. Albüm, Ada Müzik etiketi ile Kasım ayında dinleyiciler ile buluşacak. 

• Siz aynı zamanda yardım konserleriyle anılan bir sanatçısınız. Şu ana kadar kaç yardım konserinde bulundunuz?

Sayısını bilemiyorum fakat çeşitli vakıflarla ve yardım kuruluşlarıyla bu konserleri olabildiğince fazla düzenlemek ve yardıma muhtaç kişiler ve hayvan dostlarımıza doğru kanallardan en doğru şekilde ulaştırmak benim için çok önemli. Hayatımda manevi olarak beslendiğim iki alan beste yaparak yeni eserler üretmek ve destek konserleri düzenleyerek yardıma muhtaç kişilere ulaşmak. Her iki alanı da olabildiğince genişletmek bana iyi hissettiriyor.

• Bugüne kadar hangi konserlerde yer aldınız?

Birlikte çalıştığım çeşitli vakıflar aracılığı ile belirli aralıklarla konserler düzenliyoruz. Bu konserler özel günlerde veya özel bir durum için düzenlenmiş konserler oluyor. Bu yıl Ceren Özdemir Bursu kapsamında konservatuvarda okuyan kız çocuklarına yardımcı olmak için oluşturulmuş bir fon için sahnedeydim. 4 Kasım’da Ankara Gökyüzü Sanatsal İyilik Vakfı ile bir konserim olacak. 3 Aralık‘ta da Dünya Engelliler Günü’nde, engelli çocuklar için sahnede olacağım. Bu konserlerde amaç yardıma muhtaç, dokunabildiğimiz tüm canlara ve canlılara elimizi uzatmak ve herkesin eşit olduğu bir düzlemde engellerin önüne geçebilmek. 

• ‘İçinde mutlaka yer almalıyım’ dediğiniz bir proje var mı?

Köy okullarında çocuklara çalmak, uzun süredir hedeflerimin arasında. 

• Gelecek projelerinizden bahsedebilir misiniz?

Yeni eserler üreterek albüm çalışmalarıma devam edeceğim. Türküler düzenlemelerimle birlikte yeni eserlerin bulunduğu bir Anadolu albümü yapmak var aklımda. Festivaller ve konserlerde yer alarak yeni dinleyicilere ulaşmak da hedeflerimin arasında