ELLER

"Hatırlanmayacak" diye düşünürsünüz..

Sararmış gazete sayfalarında unutulur gider sanırsınız..

Pis pis sırıtırken genç insanların ölümlerine karar veririken..

" Ülke menfaatleri, ders olsun" gibi hastalıklı, insanlık dışı duygularla, kime ve neye hizmet ettiğinizi bile kavrayamadan patlayan flaşlara gevrek gevrek poz verirsiniz..

Gece evinize gittiğinizde tüm aile bireylerinizin gözünün içine bakarak ne kadar da vatanperver bir kişilik olduğunuzu, vatan için kesilecek bir parmak varsa onu kesmek zorunda olduğunuzu anlatırsınız..

Yüzünüzü yıkarsınız, yatağınıza yatıp gözlerinizi kapatırsınız..

Sanırsınız ki o karanlıkta gözlerinizi kapattığınızda dünya da kararacak ve uykuya dalacak..

Uyanınca da hiçbirşey hatırlanmayacak..

Sonra da unutulacak..

Torunlara, ailenin genç bireylerine konuyu kapattırırsanız bir daha da hatırlanmaz nasılsa..

Verdiğiniz cinayet kararları için alengirli, anlaşılmaz kurnaz cümleler kurup işinize devam edeceğinizi varsayarsınız..

Vicdanınız rahattır, ellerizle boğarak öldürdüğünüzü sandığınız insanlar nefes alamayınca intikam da alamazlar değil mi..?

Bitti.

O devir bitti.

O insanların gencecik bakışları hala ekranlarda.. Sesleri bile kulaklarımızda artık..

Siz ise o utanç dolu sırıtışlarınızın ardından ihtiyarladınız, kepaze oldunuz..Onlar hala gencecik yüzleriyle bizlere bakmakta..

Tanımayanlar da tanıdı, sizleri de onları da..

Ey insanoğlu..

Artık o elini cinayet için kaldırdığında karanlıklar içinde kaybolamayacak,saklanamayacaksın..

Sonsuza kadar utancın sembolü olacaksın..

Öldürenler, karanlıklara saklananlar, yalancılar, gencecik kadınlarımızı kızlarımızı insanlarımızı bir hiç uğruna öldüren katiller.. Canlılara zulüm edenlerin tümü..

Bilin ki bu eller bu kadar sene sonra milyonlarca ekranda yeniden belirip onları bir utanç çukuruna gömüyorsa..

Bugün insanlığa karşı işlediğin her utanç anı da aynı şekilde dönüp karşına gelecek..

Bunu asla ve hiç unutma..