Nasıl'ına karışma

Bir arkadaşım beni yemeğe davet etti. Çok yoğun çalıştığım için zor zaman ayırdım. Eğlenmeye çok ihtiyacım olduğunu biliyordum ve birkaç gündür böyle bir organizasyona katılmak istediğimi söylüyordum. Davete çok sevindim. İç sesimi duyan herkese ve her şeye teşekkür ettim. Giderken mekânın adını taksi şoförüne söyledim. Bana mekânın yeri tarif edilmiş olmakla birlikte üst üste gelen telefon aramalarından gittiğimiz yönü fark etmedim. Mekânın önünde indim fakat içeride arkadaşlarımı göremeyince yanlış yere geldiğimi anladım. Hemen bir taksi buldum ve doğru yere ulaştım.

Arkadaşlarıma kavuşunca çok sevindim ve yolda geçen gereksiz zamanın esprileriyle gülüşmeye başladık. Yemekte birkaç aile vardı. Bana soracakları çok soru vardı. Yemeği yerken bir yandan çok verimli bir sohbete daldık. Saatler gülüp eğlenerek geçti. Keyifle ve bol şükürle ayrıldık.

Ertesi gün şehir dışından gelen bir danışanım arayıp buluşmak istediğini söyledi. Arkadaşları vardı, ailesinde sorun yaşayan kişiler olduğunu ve benimle tanışmalarını istediğini söyledi. Seminer biter bitmez fırladım, çok zamanları yoktu. Onların oldukları yere gittim. Konuşurken bir danışanımı aramayı unuttuğumu fark ettim. Fakat çantada telefonumu bulamadım. Ofiste masanın üzerinde unuttuğumu hatırladım. Görüşmemiz bitti, çalışma için randevu tarihlerimizi ayarladık ve ayrıldık. Bir taksiye binip ofise geldim.

Ayaklarımı uzatıp sessizlikte biraz düşündüm. İki gün üst üste dalgınlık sonucu zaman kaybetmiştim. Bir öğretisi olduğunu fark edip üzerine bir meditasyon yaptım. Kendime anlayış besleyerek ofisten ayrılıp eve gitmeye koyuldum. Yüzüme kontrol edemediğim bir gülümse yerleşti. O sırada bir arkadaşım aradı. Hava kararmış, ortalık epeyce sakinleşmişti. Bir yandan yürüyor bir yandan da olanları anlatıyordum. “Boşu boşuna taksi parası vermişsin bir sürü” dedi kızgın bir sesle. Güldüm “olsun” dedim. Gayrı ihtiyari yere baktım, bir tane 10 TL gördüm. “Bak, 10 TL’si geri geldi taksi paralarının” dedim gülüştük. Ardından 50 TL ve hemen ardından 20 TL daha buldum. Telefonda konuşmaya devam ediyordum ve olanları bir bir anlatıyordum. 80 TL buldum. Allah’tan helallik isteyerek aldım. Fazladan 40 TL taksi parası verip 80 TL buldum. Etrafta para arayan var mı diye baktım bir süre.

Parayı düşürenin de aynı şekilde evrenden karşılığını almasına niyet edip aldım. Hiç durmadan yüksek oranlı bir matematikle işleyen sisteme teşekkür ediyorum. Kayıplarınızın karşılığıyla dönmesine niyet ediyorum. Biliyorum ki kendimi dalgınlığım için affetmenin ödülünü aldım. Yerde bulduğum parayı güvendiğim bir hayır kurumuna “Yerini bulmasına niyet ederek” bağışladım. Farkındalık ve niyet her şeyi çözer.

Aşkla kalın,

Ebru Demirhan

www.ebrudemirhan.com